ในการสอนผ่านระบบ Zoom ครั้งที่แล้ว ที่มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ มีคนส่งคำถามมาว่า
พูดแบบมีคนฟังมากๆ กับน้อยๆ พูดต่างกันไหม
ผมตอบไปว่า ไม่ว่าคนฟังมากหรือน้อยเท่าไร ก็ขอให้พูดให้เต็มที่เหมือนเดิม
เพราะสิ่งที่เราส่งออกไปสู่โลกใบนี้ทุกครั้ง คือ ผลงานของเรา
ถ้าดี ไปต่อได้ ถ้าร้าย อาจเสียหายยับเยิน
มีครั้งหนึ่ง ผมต้องไปทอล์คโชว์แบบขายบัตรที่อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา
คนจัดงานมารับที่สนามบิน แจ้งว่ามีคนซื้อบัตรน้อยมาก สาเหตุเพราะเมื่อหลายเดือนที่แล้ว มีคนมาขายบัตรทอล์คโชว์ผม เก็บเงินไปได้จำนวนมาก แล้วหายตัวไป ไม่จัดงาน
ครั้งนี้ พอรู้จะจัดงานทอล์คโชว์จตุพลอีก คนเลยไม่แน่ใจว่าจะโดนเบี้ยวอีกหรือเปล่า เลยไม่ซื้อบัตรกัน
เขาบอกรบกวนให้ผมนั่งรถแห่ติดเครื่องขยายเสียงไปรอบเมือง ให้คนเห็นว่าคราวนี้มาจริง
ผมเช็ควันเวลาการจัดงานครั้งที่แล้ว ปรากฏว่าไม่มีใครติดต่องานมา แสดงว่าตั้งใจขายบัตรเพื่อหลอกลวงประชาชน
แต่ก็เห็นใจผู้จัดงาน จึงขึ้นรถแห่ไปกับเขา วิ่งวนไปวนมาอยู่สักพัก ผู้จัดก็บอกว่าได้เท่าที่ได้ก็แล้วกัน
ผลปรากฏว่าจัดงานตอนเย็น ลองทายครับว่ามีคนมากี่คน
ทั้งฮอลล์ประมาณเก้าอี้เกือบ 1,000 ที่นั่ง
มีคนมารวมกันแล้ว เก้าอี้แถวหน้าแถวเดียว ยังนั่งกันแทบจะไม่เต็ม
คนมาฟังประมาณ 20-30 คนเท่านั้น
ผมเคยไปพูดที่ห้องประชุมนี้หลายครั้ง แต่ละครั้งคนฟังไม่ต่ำกว่าครึ่งห้อง บางครั้งเต็มห้อง
แต่วันนั้น มีคนฟัง 30 คน ผมควรทำยังไง
เวลาคนฟังเต็มฮอลล์ ใส่ให้เต็มที่ มีอะไรปล่อยให้หมด เพราะเสียงหัวเราะ เสียงปรบมือพร้อมๆ กัน มันทำฮึกเหิม
แต่วันนี้คนฟังน้อย พูดอ่อยๆ ไม่มีมุขจะปล่อย ออมแรง ออมกำลังไว้เวลาคนฟังมากๆ ดีกว่าไหม
ผมควรเลือกอะไร ระหว่างสองความคิดนี้
วันนั้นผมตัดสินใจ กระโดดจากเวที ลงไปเดินพูดข้างล่างแบบใกล้ชิด ถามไถ่แบบตัวต่อตัว ทีละคนๆ ผมใส่เต็มที่ มีอะไรปล่อยไปให้หมด
เคยพูดกับคนทั้งฮอลล์ฟังยังไง วันนั้นก็พูดไม่ต่างกัน
คนฟังคงรู้สึกเหมือนผมมายืนพูดให้ฟังตรงหน้าเขา ไม่ใช่พูดอยู่บนเวที
เพราะผมคิดว่า ไม่ว่าจะพูดให้คนคนเดียวฟัง หรือพูดให้คน 5,000 คนฟังเหมือนที่ Impact/Thunder Dome หรือ MBK Hall
คนเหล่านั้น เขาไม่ได้ฟังแล้วเก็บไว้คนเดียว แต่เมื่อเขากลับไป เขาจะเอาไปพูดต่อนับไม่ถ้วน
ถ้าดี เขาจะพูดต่อว่าดี คนที่ฟังก็รับรู้ว่าดี อยากที่จะมาฟังบ้าง
ถ้าบอกไม่ดี คนที่ฟังก็เชื่อตามนั้น แล้วยังไปบอกต่อว่าไม่ดี
อย่าคิดว่า ถ้าได้ผลดี ถึงจะทำให้เต็มที่
ถ้าไม่ได้ผลดี ก็ทำหน้าที่ไม่เต็มร้อย
เพราะแม้แต่สิ่งเล็กๆ น้อยๆ ก็อาจส่งผลใหญ่ได้เสมอ
ผมเคยติดต่อซื้อของทางออนไลน์
แอดมินคนขาย ถามคำตอบคำ เหมือนรำคาญ แถมพูดจาห้วนๆ ไม่มีค่ะ ไม่มีครับ สุดท้ายผมก็ไม่ซื้อ
เคยถามอีกรายหนึ่ง ทักข้อความไป ตอบกลับทันใจ พูดจาสุภาพมีมารยาท อธิบายอย่างเอาใจใส่ ขนาดเรายังไม่ตัดสินจซื้อ ยังตอบมาว่า
ยินดีครับ มีอะไรสงสัย สอบถามได้เลยครับ
ผมคิดในใจ ถ้าวันใดเปิดเพจขายของ ต้องจ้างมาเป็นแอดมิน
เห็นไหม สิ่งที่คิดว่าเล็กๆ ไม่มีอะไร สร้างความยิ่งใหญ่ได้เสมอ
ทุกสิ่งที่เราทำ ทุกคำที่เราพูดออกไปสู่โลกใบนี้ จะมีผลลัพธ์กลับมาทุกที
ฉะนั้น จงเต็มที่ กับทุกสิ่งที่ได้ทำ
คอลัมน์: ก้าวไกลไปข้างหน้า
เรื่อง: จตุพล ชมภูนิช
ภาพ: ขวัญญาณี ศิรธนอนันต์