“รวยฟ้าผ่า สำเร็จในข้ามคืน
ลดน้ำหนักได้ใน 3 วัน”
ยุคนี้เป็นยุคติดจรวดแทบทุกอย่างไป
ไม่เว้นแม้แต่ “กรรม”
เพราะทุกอย่างความเร็วสูง ทั้งรถยนต์ ทั้งอินเตอร์เน็ต ทั้งการติดต่อสื่อสาร
คนถึงใจร้อน อยากรวยทางลัด ประเภทเล่นแชร์ได้ดอกมากกว่าเงินต้น
การรอคอยอะไร จึงเป็นความอึดอัดใจของคนในสมัยนี้
เพราะเขาแข่งกันที่ความเร็ว ใครเร็วกว่าได้เปรียบ ใครเร็วที่สุดก็ได้ใจลูกค้าไป
จึงทำให้คนส่วนใหญ่ ลืมคำว่าเวลา
ทุกอย่างต้องใช้เวลา (take time) ทุกสิ่งมีเวลาของตัวเอง เร็วกว่านั้นก็ไม่ได้ ช้าเกินไปก็ไม่ดี
ผลไม้ต้องกินตอนสุก ถ้าไปเด็ดมากินก่อน ก็ยังกินไม่ได้ ปล่อยไว้นานเกินไป ก็เน่าร่วงอยู่ใต้ต้น
เวลาเขาสร้างตึก บางตึกใช้เวลากันเป็นปีๆ แค่ตอกเสาเข็มก็หลายเดือนแล้ว
ยิ่งตึกสูงมาก รากฐานก็ต้องยิ่งแข็งแรง
ดังนั้นอยากเห็นยอดตึกที่ตระหง่านงามสง่า ต้องให้เวลากับฐานรากด้วย
เพราะถ้าอยากเห็นยอดตึกไวๆ รีบตอกเสาเข็มลึกแค่ครึ่งเดียวก็พอ เสียเวลาสร้างยอดตึก
คงนึกออกใช่ไหม ว่าชะตากรรมตึกนี้จะเป็นอย่างไร
เหมือนเวลาฝึกอะไรสักอย่างพื้นฐานต้องแน่น ไม่เช่นนั้น ยอดก็อยู่ไม่ได้
ยกตัวอย่างเช่น จะฝึกต่อยมวย ไม่ใช่เริ่มวันแรกก็เตะต่อยได้ตามใจ
เขาจะให้ฝึกพื้นฐานตั้งแต่ท่ายืน ตั้งการ์ดให้ถูกต้อง ฝึกสืบเท้าเดินหน้าถอยหลังช้าๆ ค่อยเป็นค่อยไปใช้เวลากันหลายวัน
กว่าจะขึ้นชกบนเวทีได้ บางคนใช้เวลาเป็นปี
ยิ่งพื้นฐานแน่น ซ้อมมาหนัก ยิ่งลงจากเวทีด้วยชัยชนะได้
แต่ถ้ารวบรัด พื้นฐานไม่ต้องมาก ซ้อมนิดหน่อยเพราะกลัวเหนื่อย
ใจร้อนรีบขึ้นเวที
ยิ่งรีบขึ้นเวทีเร็วเท่าไร ก็มีโอกาสหามลงเปลมาเร็วเท่านั้น
ก็เหมือนกับการทำอะไรเพื่อความสำเร็จ
แน่นอนว่าความสำเร็จใครก็อยากได้ แค่มันอาจจะทำให้ใจร้อนเกินไป จนไม่เห็นคุณค่าของความพยายาม
เข้าใจว่าการยืนบนแท่น
แห่งชัยชนะ 1 นาทีนั้นมีค่า
แต่อย่าลืมทุกช่วงเวลาที่ฟันฝ่ากว่าจะชนะได้
อย่ามองแต่ยอดเขา
เป้าหมายที่อยากไป
จนไม่เห็นความสวยสดใส
ของดอกไม้ระหว่างทาง”
ความสุขในการฟันฝ่า ก็มีค่าไม่น้อยกว่าความสำเร็จครับ
ดังนั้น ระหว่างทางไปถึงเป้าหมาย แม้ยังไม่ได้ก็ให้อดใจรอ อย่าท้อซะก่อน
ค่อยๆ ทำต่อไป สุดท้ายเป้าหมายจะมาถึงเอง
ขึ้นบันไดให้ขึ้นทีละก้าว
กินข้าว กินทีละคำ
อดทนรอคอยอย่างเข้าใจ เพราะคงไม่มีใครเก็บเกี่ยวพืชผลได้
ในวันที่เพิ่งเสร็จจากการหว่านเมล็ดพันธุ์
คอลัมน์: ก้าวไกลไปข้างหน้า เรื่อง: จตุพล ชมภูนิช
