แท็ก: นิยายแปลจีน

๓๘ ♦ รักก็คือแค้น ♦ ............... ภายในหมู่บ้านทุกแห่งหน ปรากฏผู้คนจำนวนมาก มีทั้งบุรุษสตรี ชรา เยาว์วัย พอได้ยินว่าผู้เป็นเสียวเจียะกลับสู่หมู่บ้าน จึงพากันออกมาสำรวจมอง ฉี้อิงร่ำไห้อยู่ครู่หนึ่ง อารมณ์ก็เริ่มสงบลง ฉี้น่ำซัว กล่าวว่า “หนูเอย เจ้าไปพบหน้าและสนทนากับผู้คนในหมู่บ้านเถอะ บิดาจะต้อนรับสหายของพวกเจ้าเอง” กล่าวจบก็จากธิดามาทางด้านของซิเล้ง ซิเล้งก็เข้าไปกราบกรานคารวะ พร้อมกับแนะนำปึงเซียะกับนางแมงมุมขาวต่อมัน ซึ่งฉี้น่ำซัวเคยรับทราบความเป็นมาของมันทั้งสองจากโค้วเพ้งมาก่อนแล้ว ทั้งหมดเข้าไปในห้องโถง แยกย้ายกันนั่งลง และฉี้น่ำซัวเริ่มถามไถ่ถึงเรื่องราวของการเร่งรุดสู่เมืองนานกิงไล่ล่าสังหารจูกงเม้ง ซึ่งซิเล้งได้เป็นผู้บ่งบอกโดยละเอียด ขณะที่ฉี้น่ำซัวรับฟังถึงเหตุการณ์ที่จูกงเม้งในที่สุดได้ถูกกิมเม้งตี้ช่วยเหลือไป ก็สอดคำว่า “อาเค้งนับเป็นปัญญาชนที่ไร้เทียมทาน ซิเล้งหลานเรามิต้องร้อนรุ่มใจเกี่ยวกับเรื่องที่นางยินยอมละเว้นกิมเม้งตี้ สมควรเชื่อถือนางอย่างจริงใจ” ซิเล้งกล่าวว่า “ผู้เยาว์ไหนเลยจะกล้าไม่เชื่อถือเค้งเจ้เจ๊ เพียงแต่คำนึงหนี้โลหิตของตระกูล ทำให้ไม่สบายใจ...” พร้อมกับนั้นก็บ่งบอกเรื่องราวต่อมาที่กี้เฮียงเค้งติดตามแฮ่โฮ้วคงไปด้วย...