บางสิ่งที่เราเกลียดคือเจ้านายสั่งให้มาทำงานในวันหยุด บางสิ่งที่เราเกลียดคือภรรยาขอให้ไปซื้อปลาที่ตลาดสดใกล้บ้าน บางสิ่งที่เราเกลียดคือมีนัดกับลูกค้าที่มาสายเสมอ
คลินท์ อิสต์วูด เคยบอกว่า “สำหรับผมอัจฉริยะคือคนที่ทำสิ่งที่เขาเกลียดได้ดี ใครๆ ก็สามารถทำสิ่งที่รักได้ดี”
หากชีวิตเราแต่ละคนเป็นหนังสือนวนิยาย ก็ย่อมต้องมีบางบทที่ไม่สนุก หรือเป็น “บางสิ่งที่เราเกลียด” ทว่าพึงแยกแยะให้ออกว่ามันเป็นบางสิ่งที่เราเกลียดจริงๆ หรือเป็นแค่บางสิ่งที่เราอยากเกลียด
บางสิ่งที่เกลียดจริง เช่น กลัวที่แคบ จึงไม่ใช้ลิฟต์ แพ้ละอองเกสร จึงไม่เข้าร้านดอกไม้ เป็นต้น
ส่วนบางสิ่งที่อยากเกลียด เช่น เจ้านายสั่งให้มาทำงานในวันหยุด หรือภรรยาขอให้ไปซื้อกุ้งแห้งหรือน้ำปลาที่ตลาดสด
เราไม่ชอบภาพและกลิ่นของตลาดสด จึงต่อต้านในใจ เพราะคิดและเชื่อมั่นล้านเปอร์เซ็นต์ว่าการไปซื้อของที่นั่นเป็นประสบการณ์ที่ไม่ดีแน่นอน จึงไปจ่ายตลาดอย่างเสียไม่ได้
แต่หากลองละวางความยึดมั่นถือมั่นนี้ชั่วคราว เมื่อต้องไปตลาดสดที่เกลียด ลองตั้งโจทย์ให้ตัวเองฝืนมองหาส่วนดีของตลาดสด เราก็อาจพบสิ่งดีที่ซ่อนอยู่ก็ได้ เพราะละวางความคิดปรุงแต่งแรกคือความคิดว่าตลาดสดเลวร้าย
เมื่อละวางความคิดแง่ลบลงได้บ้าง ตลาดสดก็อาจไม่เลวร้ายเท่าไร หรือบางทีอาจสามารถพบด้านที่สนุกได้ เช่น คุยกับคนขายเรื่องปลาที่ซื้อว่ามาจากไหน เลี้ยงในกระชังหรือว่าจับมาจากที่ไหน หรือแม้แต่เรื่องดินฟ้าอากาศ
ขณะรอลูกค้าที่มาสาย ก็นั่งทำงานไปเตรียมงานไปทำ เปลี่ยนจากเวลารอคอยเป็นเวลาทำงาน ขณะนั่งรอภรรยาช็อปปิ้ง ก็อาจขบคิดโครงการต่างๆ เปลี่ยนเวลารอคอยเป็นเวลาที่มีค่าขึ้นมา
หลายเรื่องหลายบทในชีวิตดูเผินๆ ไม่น่าสนุก แต่หากเปิดใจรับมัน ก็อาจพบด้านที่งดงาม
แค่เปลี่ยนมุมมองและพลิกแพลงสถานการณ์ ก็ได้ผลที่ต่างกัน และอาจเป็นประสบการณ์ที่ดี
คนจำนวนมากมีความสามารถฝืนใจทำสิ่งที่ไม่ชอบได้นานเป็นปีๆ มนุษย์เงินเดือนจำนวนมากทำงานที่เกลียด แต่ก็ทำงานเช้าชามเย็นชามได้จนถึงวันเกษียณ ทุกวันก็ท่องคาถา “อดทนๆ” หรือ “ทำเพื่อลูก”
ทำไมไม่ลองมองอีกด้านหนึ่งว่า ไหนๆ ก็ต้องทำงาน ‘ที่เกลียด’ ลองทำให้มันเป็นเรื่องที่พอทนได้ เปลี่ยนความรู้สึกลบเป็นบวกในสถานการณ์เดิม เปลี่ยนจากเรื่องไม่สนุกให้เป็นการประสบการณ์ที่สนุกหรืออย่างน้อยก็พอทนได้
หากปรับทัศนคติให้มองโลกในแง่ดีบ้าง ก็อาจไม่ต้องทรมานทุกครั้งที่เจอเรื่องที่ไม่ชอบ
แค่เปลี่ยน “บางสิ่งที่เราเกลียด” เป็น “บางสิ่งที่เราเรียนรู้ใหม่”
ทำได้หากลองเปิดใจ
ชีวิตมีหลายด้าน มองด้านที่เกลียดก็พบสิ่งที่เกลียด
มองในด้านสวยงาม ก็อาจพบสิ่งสวยงาม
มีผู้วิเคราะห์ว่า เหตุที่วรรณกรรมรัสเซียยิ่งใหญ่ก็เพราะมันสะท้อนภาพจริงของชีวิตยากไร้ลำเค็ญ สถานการณ์เลวร้าย สงคราม ฯลฯ
สมัยหนึ่งผมชอบตระเวนถ่ายรูป พบว่าในมุมที่เรียกว่า “แหล่งเสื่อมโทรม” มีภาพน่าสนใจมากกว่ามุมเจริญ
ในสถานการณ์ที่ไม่สนุกก็มีเรื่องดีได้ ถ้ามองให้เป็น มองให้เห็น แต่หากหัวใจยืนยันว่าไม่มีทางที่จะสนุกได้ในสถานการณ์นั้น ก็ยากจะแก้ได้ เพราะประตูหัวใจปิดสนิท
สายรุ้งบนท้องฟ้ามักปรากฏช่วงฝนตกหรือพายุมา
.
winbookclub.com
เฟซบุ๊ก https://www.facebook.com/winlyovarin/
คอลัมน์ ลมหายใจ
เรื่องและภาพ: วินทร์ เลียววาริณ
