ขอความสุขสวัสดีจงมีแด่ทุกๆ ท่าน พระมหาสมปองมาแล้ว มาพร้อมกับธรรมะอมยิ้มเหมือนเดิม ก่อนอื่นต้องถามสารทุกข์สุกดิบว่า โยมสบายดีกันอยู่หรือเปล่า ถ้ายังสบายดีขอเสียงหน่อย (ฮิ้ว…) เปลี่ยนเป็นสาธุแล้วกันนะโยม สาธุแปลว่าดีแล้ว โยมยังสบายดีก็สาธุ โยมไม่ติดโควิด อาตมาก็สาธุ ส่วนใครที่กำลังเป็นกลุ่มเสี่ยง หรือกำลังติดอยู่ อาตมาขอส่งกำลังใจไปให้ สู้ๆ นะโยม อาตมาก็ติดเหมือนกัน แต่ก็ผ่านมาได้ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือกำลังใจ เริ่มต้นจากกำลังใจของตนเอง เราต้องเข้มแข็ง พร้อมที่จะต่อสู้กับปัญหาต่างๆ ที่เข้ามาในชีวิต กำลังใจต่อมาคือจากญาติพี่น้อง เพื่อนๆ เราต้องบอกตนเองว่า เรื่องแค่นี้เราผ่านไปได้สบายอยู่แล้ว
เอาละโยม มาเข้าสู่ประเด็นกันเลย ฉบับนี้เราจะพูดเรื่องโลก โลกในทางดาราศาสตร์ถือว่า เป็นดาวเคราะห์ลำดับที่สามถัดจากดวงอาทิตย์ และเป็นเทหวัตถุเพียงหนึ่งเดียวที่เราทราบว่ามีสิ่งมีชีวิต
ในทางธรรมะนั้นโลกคือหมู่สัตว์ ท่านอชิตะได้ทูลถามปัญหาว่า โลกคือหมู่สัตว์ อันอะไรห่อหุ้มไว้
พุทธองค์ทรงตอบว่า โลกอันอวิชชาห่อหุ้มไว้ คืออวิชชา ความไม่รู้ เป็นเครื่องปกปิดสัตว์เหล่านั้น และสัตว์โลกถูกนิวรณ์ทั้งหลายห่อหุ้มไว้ นิวรณ์คืออกุศลธรรมที่ทำจิตให้เศร้าหมองและทำปัญญาให้อ่อนกำลัง โยมทั้งหลาย โลกไม่แจ่มแจ้งเพราะความสงสัย เพราะความประมาท เมื่อบุคคลใด อันนิวรณ์หุ้มห่อแล้ว บุคคลนั้น ย่อมไม่เลื่อมใส ไม่ปรารภความเพียรเพื่อละอกุศลธรรม เพื่อทำให้แจ้งซึ่งกุศลธรรม บุคคลนั้นเป็นผู้ประมาทเนืองๆ เป็นผู้มัวเมาอยู่ในโลกนี้ สิ่งนี้ที่ห่อหุ้มทำให้เราหลงผิด เพลิดเพลินกับความสุขที่เข้าในมาในชีวิต
ท่านอชิตะได้ทูลถามปัญหาว่า อะไรเป็นเครื่องฉาบทาโลกไว้ พุทธองค์ทรงตอบว่า ตัณหา คือความอยาก เป็นเครื่องฉาบทาโลกไว้ บุคคลถูกความอยากเข้าครอบงำเมื่อใด เมื่อนั้นย่อมมืดมิด ถูกปิดสนิทด้วยอำนาจแห่งตัณหา
ท่านนอชิตะได้ทูลถามปัญหาว่า “อะไรเป็นภัยใหญ่ของโลกนั้น”
พุทธองค์ทรงตอบว่า ทุกข์เป็นภัยใหญ่ของโลก ทุกข์มีสองอย่าง คือ หนึ่ง ทุกข์ทางกาย การเกิดเป็นทุกข์ ความแก่เป็นทุกข์ การพลัดพรากจากของรักของชอบใจ ก็เป็นทุกข์ แต่ที่คนเรามองไม่เห็นความทุกข์นี้เพราะว่ามีอวิชชาและตัณหาเข้าครอบงำ จึงมองไม่เห็นความจริงของชีวิต
เอาละโยม เข้าประเด็นมามากพอสมควร รู้สึกว่าโยมกำลังถูกวางยาสลบ นั่งสัปหงกกันเป็นแถว เมื่อพูดเรื่องสัปหงก อาตมานึกถึงครั้งหนึ่งที่ไปเทศน์ มีโยมคนหนึ่งนั่งฟังธรรมะได้ห้านาทีแล้วหลับเลย พออาตมาเทศน์จบครบชั่วโมงโยมก็ตื่นพอดี
อาตมากำลังจะออกจากห้องบรรยายธรรม โยมคนนั้นรีบเดินมาหาอาตมาแล้วพูดว่า ผมต้องขอบคุณหลวงพี่มากๆ นะครับที่ทำให้ผมนอนหลับสนิทได้ ในหลายปีนี้ผมไม่เคยนอนหลับสนิทเลย ใจผมวุ่นวาย คิดโน่นคิดนี่ ความทุกข์เต็มไปหมด อาตมาก็ยิ้มแล้วตอบว่าดีแล้วโยม ถึงโยมไม่ได้ฟังธรรมะทางหู แต่โยมก็มีความสุขทางใจ ทำให้โยมหลับสนิทได้ ผมต้องขอโทษหลวงพี่มากๆ นะครับที่ผมหลับในเวลาฟังเทศน์ ไม่เป็นไรหรอกโยม หลับไม่เป็นไร ดีกว่าไม่ฟังธรรมะและยังชวนกันคุย รบกวนคนอื่น ว่าแต่ตอนโยมหลับ โยมกรนรบกวนคนอื่นไหม โยมยิ้มแบบอายๆ อย่างสบายใจ อาตมาก็มีความสุขที่ทำให้โยมหลับได้ ภูมิใจจริงๆ เทศน์ให้คนหลับได้
โยม เมื่อพูดถึงโลก เราก็มีโลกนี้ โลกหน้า โลกนี้คือโลกที่เรากำลังมีชีวิตอยู่ในปัจจุบัน โลกหน้าคือหลังจากที่เราตายไปแล้ว เราจะต้องไปโลกหน้า ก็เลยเป็นคำถามว่า โลกหน้าเหมือนกับโลกนี้ไหม เอ้อ… นั่นสิโยม อาตมาก็ยังไม่เคยไปเหมือนกัน ที่จริงแล้วเรานั้นเวียนว่ายตายเกิดมาไม่รู้กี่ร้อย กี่พันชาติ แต่เราระลึกชาติไม่ได้นั่นเอง
แล้วโยมก็ถามอาตมาบ่อยมากว่า ตายแล้วไปไหน นั่นสิ ตายแล้วเราจะไปไหน ทุกคนย่อมสงสัยแบบนี้ทั้งนั้น มีโยมคนหนึ่งนำเรื่องนี้ไปถามหลวงพ่อปัญญา หลวงพ่อครับ เมื่อเราตายแล้วเราจะไปไหนครับ หลวงพ่อปัญญาตอบว่า ตายแล้วไปป่าช้าสิโยม จะเอาไว้ทำไม เดี๋ยวมันก็เน่าเหม็นไม่เป็นประโยชน์
แล้วท่านก็ให้ธรรมะต่อว่า ตายแล้วไปไหน ไม่ต้องไปสนใจ แต่ให้สนใจปัจจุบันว่า ทำตัวดีแค่ไหน ทำความดีในขณะนี้ ตายแล้วก็จะไปดี
อยากรู้ชีวิตในโลกหน้า มาฟังเรื่องนี้ดูแล้วกันนะโยม มีชายสองคนประสบอุบัติเหตุตายไปพร้อมกัน พวกเขาพบกับยมทูตที่รอพิจารณาคดีความดี ความชั่ว อยู่หน้าประตูทางเข้าสวรรค์
เมื่อชายคนแรกมาถึง ท่านยมก็ถามว่า เจ้าแต่งงานหรือยัง
ชายคนแรกตอบว่า แต่งแล้วครับ
ท่านยมพูดว่า เจ้าเป็นชายที่น่าเห็นใจยิ่งนัก เอาละข้าอนุญาตให้เจ้าขึ้นสวรรค์ได้
เมื่อชายคนที่สองมาถึง ท่านยมก็ถามว่า เจ้าล่ะแต่งงานหรือยัง
ชายคนที่สองก็ตอบว่า แต่งแล้วครับ แต่งสองครั้งด้วยครับ เขาตอบอย่างมั่นใจ
ท่านยมมองหน้า แล้วพูดว่า งั้นไสหัวไปเลย เราไม่มีที่ว่างสำหรับพวกที่โง่ทำผิดซ้ำซากหรอก
แล้วท่านผู้อ่านมีใครทำความผิดซ้ำซากแบบนี้ไหม เจริญพร
คอลัมน์: ธรรมะอมยิ้ม
เรื่อง: พระมหาสมปอง ตาลปุตฺโต
ภาพ: ขวัญญาณี ศิรธนอนันต์
