“ชีวิตไม่ได้นับว่า คุณล้มมากี่ครั้ง
แต่จะเริ่มนับใหม่ หลังจากคุณตั้งใจลุกขึ้นมาสู้ต่อไป”
คุณจะล้มอีกกี่ครั้งก็ไม่มีความหมาย ตราบใดที่ยังจะลุกขึ้นมาสู้ต่อไป
เพราะไม่มีใครไม่เคยผ่านการล้ม
ตอนเป็นเด็ก กว่าจะคลาน กว่าจะนั่ง กว่าจะยืน กว่าจะฝึกเดินได้ ใช้เวลาเป็นปี
ผ่านการล้มมาไม่รู้กี่ครั้ง แต่เด็กทุกคนก็ลุกขึ้นมาเดินใหม่ ได้ก้าวสองก้าวก็ยังดี
จนกระทั่งวันนี้เขาก็เดินได้ ถ้าเอาการล้มครั้งสองครั้ง มาตัดสินว่าไม่น่าจะเดินได้ วันนี้คงไม่มีใครที่ได้เดิน
วันนี้คุณอาจจะล้ม แต่ก็ขอให้ลุกขึ้นมา ตอนแรกอาจจะล้มไม่เป็นท่า แต่ถ้าล้มบ่อยจนพัฒนา คุณจะมีท่าล้ม
คือล้มแรกยังล้มไม่เป็น หรือไม่เคยล้ม อาจจะล้มไม่เป็นท่า แต่ถ้ากล้าลุกขึ้นมาใหม่ ล้มครั้งต่อไป จะล้มได้อย่างรู้ท่าสง่างามขึ้นอีกมาก
ดูอย่างทีมฟุตบอลอาชีพ นักวอลเล่ย์บอล หรือพวกนักแข่ง Moto GP ทั้งหลาย
ต่อให้เป็นมืออาชีพอย่างไร ก็ยังมีโอกาสล้มได้อยู่ดี
แต่นักฟุตบอลอาชีพ เวลาโดนเตะสกัด ล้มกลิ้งไปบนพื้นสนาม แต่ละคนมีท่ากลิ้งไปหลายตลบ แต่แทบไม่เคยพบว่า แขนขาหรือคอหักอันเกิดจากการล้ม
นักวอลเล่ย์บอล เวลาพุ่งล้มลงไปรับลูกตบ ไม่มีใครกระแทกพื้นสลบจนลุกไม่ได้ มีแต่ไถลไป หรือม้วนตัวกลับมาอยู่ในท่าพร้อมสู้ต่อ
นักแข่ง Moto GP แม้จะเป็นแชมป์โลก ก็มีโอกาสล้มได้ แต่นักแข่งอาชีพเหล่านี้ เมื่อรถเขาเสียหลักล้ม เขาจะเซฟตัวเอง ไม่เอามือเท้าไปยันพื้น เพื่อหยุดการลื่นไถลของตัว ซึ่งอาจจะทำให้แขนขาหักได้
บางคนอาจกลิ้งไปหลายตลบ แต่ก็มีวิธีการป้องกันแขนขาและศีรษะไม่ให้ได้รับอันตราย
ถามว่า จะทำแบบนี้ได้ไหม ถ้าไม่ผ่านการล้มมานับไม่ถ้วน
ดังนั้นอย่าไปกลัวการล้ม เพราะล้มได้ก็ลุกได้
และทุกการล้ม ไม่ได้ล้มแบบฟรีๆ แต่จะมีประสบการณ์แถมมาให้
“อย่ากลัวที่จะล้ม เพราะเมื่อล้ม คุณจะได้เรียนรู้
และทุกการเรียนรู้ จะนำไปสู่การเปลี่ยนแปลง”
เพราะล้มแต่ละครั้งที่ผ่านมา จะสอนคุณว่าอะไรเป็นสาเหตุที่ทำให้ล้ม และเพราะขาดการเตรียมการอะไรไป ถึงได้ล้มได้เจ็บขนาดนั้น
การล้มทุกทีจะสอนคุณได้ดี ว่าต้องทำอะไรต่อไป
และข้อสำคัญ เมื่อคุณล้มแล้วลุกขึ้นมาใหม่ คุณไม่ได้ลุกจากจุดเริ่มต้น แต่คุณลุกจากจุดที่ล้ม
เหมือนวิ่ง 100 เมตร ล้มที่ 50 เมตร ลุกขึ้นวิ่งต่อไป ก็วิ่งอีกแค่ 50 เมตร ไม่ใช่ต้องกลับไปวิ่งที่จุดสตาร์ต
นั่นคือการล้มไปข้างหน้า เพราะประสบการณ์ที่ทำมากว่าจะล้ม จะเป็นประโยชน์กับคุณให้ลุ้นเข้าเส้นชัย
โลกไม่ได้ตัดสินว่าคุณเคยล้มหรือไม่ แต่โลกเฝ้าดูว่า คุณจะสู้ต่อไปไหม
และถ้าลุกขึ้นสู้ต่อไป ก็มีโอกาสได้รับชัยชนะ
และเมื่อชนะ ก็ไม่มีใครสนใจว่าเคยแพ้มาเท่าไร
ถ้าวันนี้คุณได้แชมป์ ไม่มีใครใส่ใจว่าคุณเคยแพ้มามากมาย เพราะยังไง วันนี้คุณก็ได้แชมป์
ยิ่งแพ้พ่ายมากเท่าไหร่ กลายเป็นความชื่นชอบของคนด้วยซ้ำ ว่าคุณมีความพยายาม ไม่ถอดใจ จนมาเป็นแชมป์ได้ในวันนี้
“นักมวยที่ถูกชกล้มลงไป
กรรมการจะเริ่มนับ 1 ใหม่ทุกที
ชีวิตที่ล้มลงในวันนี้
ก็เริ่มนับ 1 ได้อีกทีตามที่ต้องการ
มวยถูกชกล้ม 3 ครั้ง ต้องแพ้ไป
แต่ชีวิตจริง…
คุณจะล้มกี่ครั้งก็ได้
ถ้าคุณลุกขึ้นมาสู้ใหม่
และมีหัวใจที่ไม่ยอมแพ้”
คอลัมน์: ก้าวไกลไปข้างหน้า
เรื่อง: จตุพล ชมภูนิช
ภาพ: ขวัญญาณี ศิรธนอนันต์