ด้ายแดง นิยายวายซึ่งโด่งดังจากโลกออนไลน์ จนถูกนำไปสร้างเป็นซีรีส์ในชื่อเดียวกัน ด้วยเนื้อเรื่องดราม่าเข้มข้นโดดเด่นจากนิยายวายใสๆ ซึ่งมีให้เห็นมากในช่วงเวลานั้น จึงไม่ยากที่ผลงานเรื่องนี้จะครองใจทั้งผู้อ่านและผู้ชมซีรีส์ จนเกิดกระแสคู่จิ้นของนักแสดงในเรื่อง และหากเป็นแฟนตัวยง ออล แม็กกาซีน ย่อมต้องเคยผ่านตานักแสดงจากซีรีส์เรื่องนี้ซึ่งเคยมาให้สัมภาษณ์และขึ้นปก อาทิ ‘ฟลุ้ค’ ณธัช ศิริพงษ์ธร นักแสดงนำของเรื่อง ‘บุ๋น’ นพณัฐ กันทะชัย นักแสดงสมทบ ความนิยมของด้ายแดง ส่งผลให้เกิดเชือกป่าน นิยายเรื่องถัดมาซึ่งเป็นเรื่องราวของตัวละครชุดเดียวกันจากด้ายแดง อีกทั้งความโด่งดังยังไม่หยุดแค่ในประเทศแต่แพร่ไปไกลถึงต่างประเทศ มีการนำด้ายแดงไปวาดเป็นการ์ตูน (มังงะ) ที่ประเทศญี่ปุ่นด้วย ในที่สุดถนนวรรณกรรม ก็สบโอกาสสนทนากับผู้ให้กำเนิดนิยายเรื่องดังนี้ นามปากกา ‘Lazysheep’ หรือเรียกง่ายๆ ในหมู่นักอ่านว่า ‘คุณแกะ’
ที่มาของนามปากกานี้คืออะไรคะ
นามปากกามาจากปีเกิดค่ะ เนื่องจากเกิดปีแพะแต่ที่ญี่ปุ่นจะแทนด้วยแกะ เลยใช้แกะขี้เกียจตัวฟูๆ แทนตัวเอง
เส้นทางการอ่านหนังสือของคุณแกะเริ่มตั้งแต่เมื่อไร
โอ้โห อันนี้ยาวนานมาก เท่าที่จำได้น่าจะเริ่มสมัยประถมสาม คุณแม่ซื้อการ์ตูนเรื่องคำสาปฟาโรห์มาให้อ่าน ตั้งแต่ตอนนั้นก็อ่านทุกอย่างทั้งวรรณกรรมและนิยาย ปัจจุบันแกะอ่านหนังสือทุกแนวค่ะ
แล้วลงมือเขียนงานชิ้นแรกได้อย่างไร
งานชิ้นแรกเขียนอ่านกันเองในกลุ่มค่ะ ชื่อกลุ่ม ACHO (ใครรู้จักน่าจะอายุสามสิบปีขึ้นไปเลยนะคะ ฮา) ตอนนั้นแกะอ่านงานของรุ่นพี่แล้วรู้สึกว่าอยากเขียนเองบ้าง ส่วนที่เขียนออนไลน์ครั้งแรกคือเขียนลงเว็บไซต์เด็กดีโดยใช้นามปากกาว่า ‘สีใส’ เป็นแฟนฟิกชันของวรรณกรรมเรื่องหัวขโมยแห่งบารามอส ใช้ชื่อเรื่องว่า หัวขโมยแห่งคาโนวาล ตอนนี้ยังมีในเว็บเด็กดีอยู่เลย แต่ยังไม่จบนะคะ (ฮา) ตอนที่เขียนนั้นแกะเรียนต่อต่างประเทศ แล้วสมัยนั้นยังไม่มีช่องทางโซเชียลให้เล่นมากเท่าทุกวันนี้ เลยแก้เหงาด้วยการเขียนนิยายลงเว็บค่ะ
ความรู้สึกเมื่อจรดแป้นพิมพ์เขียนจนจบครั้งแรกเป็นอย่างไร
เหมือนวิ่งถึงเส้นชัยค่ะ ดีใจมาก โล่งอกมาก ระหว่างที่เขียนเหมือนเราวิ่งวิบาก แก้นั่นนี่ตลอดเวลา พอจบแล้วก็ถอนใจออกมาแรงๆ เลยค่ะ
จนถึงปัจจุบันเดินอยู่บนเส้นทางการเขียนมากี่ปีแล้ว
ถ้านับจากการเขียนครั้งแรกน่าจะมากกว่า 20 ปี แต่ถ้านับจากนามปากกา ‘Lazysheep’ น่าจะสี่ห้าปีค่ะ
มีวิธีแบ่งเวลาจากงานประจำมาเขียนยังไง
เขียนวันเสาร์-อาทิตย์ ถ้าวันไหนกลับบ้านเร็วก็จะกลับมาเขียนสักชั่วโมงหรือสองชั่วโมงค่ะ
อยากทราบแรงบันดาลใจในการเขียนด้ายแดง
เกิดจากตอนที่เรามีปัญหาเรื่องงานและมีอาการซึมเศร้า ตอนนั้นพยายามหาอะไรสักอย่างทำเพื่อไม่จดจ่อกับอาการป่วย แล้วก็เกิดไอเดียขึ้นมาว่าถ้าตัวละครมีอาการเดียวกับเราล่ะ เลยนำอาการซึมเศร้ามาสร้างเป็นตัวละครชื่อกรณ์ รวมกับปัญหาการไม่เป็นที่ยอมรับในสังคมของ LGBTQ+ และความชื่นชอบในขนมไทย มาผสมกันจนเขียนเป็นนิยายเรื่องนี้
มีเรื่องราวประทับใจหรือช่วงเวลาสุดโหดหินระหว่างเขียนด้ายแดงบ้างหรือไม่
ความประทับใจคือเสียงตอบรับของนักอ่านค่ะ ทุกคนอ่านแล้วคิดตาม สงสัยตาม สนุกมาก (ฮา) และแกะก็ได้ประสบการณ์เรื่องการทำขนมไทยเพิ่มขึ้นมากจากการเขียนเรื่องนี้
ส่วนเหตุการณ์โหดหินน่าจะเป็นการเขียนยังไงให้อัพได้ต่อเนื่องทุกอาทิตย์ค่ะ (ขำ)
จุดที่เขียนยากที่สุดของนิยายเรื่องนี้คืออะไร
จะเขียนยังไงไม่ให้คนอ่านงงค่ะ เพราะเรื่องนี้มีการสลับฉากระหว่างอดีตกับปัจจุบันตลอดทั้งเรื่อง ถ้าเขียนไม่ดีคนอ่านจะไม่เข้าใจและเลิกอ่านได้
เมื่อนิยายได้มาสร้างเป็นซีรีส์ มีบางส่วนที่ต่างจากต้นฉบับ ในฐานะผู้เขียนเราทำใจกับการดัดแปลงนี้ยังไง
ตอนแรกก็กังวลนะคะ แต่ผลตอบรับค่อนข้างดี นักแสดงก็แสดงออกมาดี ได้เห็นตัวละครที่เราเขียนมีชีวิตจริงๆ ประทับใจมากๆ ค่ะ ส่วนที่แตกต่างจากเนื้อเรื่องในนิยายนั้นโชคดีที่ผู้กำกับคอยสอบถามเรื่อยๆ ว่าแก้ตรงนี้ได้ไหม แกะไม่มีปัญหาตราบใดที่ไม่มีผลต่อโครงเรื่อง หรือทำให้แคแรกเตอร์ตัวละครเสียหาย
ด้ายแดงประสบความสำเร็จสูงและได้เผยแพร่ไปต่างประเทศ คุณแกะรับมือเรื่องที่เกนความคาดหวังนี้ยังไง
ช่วงที่ดังมากๆ แกะต้องปิดช่องทางติดต่อเกือบหมดเลยค่ะ เพราะมีคนติดต่อเข้ามาเยอะ และมักมีอะไรที่เราอ่านแล้วเครียด (ฮา) เช่น ทำไมตัวละครต้องทำแบบนี้ ไม่ชอบเลย แก้เถอะ ไม่อยากให้นักแสดงเล่นฉากนี้เลย ตัดทิ้งได้ไหม ไม่อยากให้ทำเป็นซีรีส์ อย่าทำลายตัวละครเลย ฯลฯ มึนเลยค่ะ
ทราบว่าคุณแกะพักการเขียนเป็นปีก่อนเริ่มเชือกป่าน การต้องเขียนผลงานที่คนรอคอยมากๆ สร้างความกดดันขนาดไหน แล้วจัดการความรู้สึกอย่างไรให้สามารถทำงานต่อได้
แกะกดดันจนเขียนไม่ได้ไปพักหนึ่งเลยค่ะ ประกอบกับงานประจำที่ค่อนข้างมีปัญหา เป็นช่วงเปลี่ยนงานใหม่ด้วย จึงมีหลายอย่างต้องปรับตัว บางครั้งแกะก็ร้องไห้เพราะรู้สึกเหนื่อย และรู้สึกผิดที่ทำให้คนอ่านต้องรอ โดนส่งข้อความโดนแท็กมาต่อว่า มีคนขอให้แกะเลิกเขียน แล้วเอานิยายไปให้คนอื่นเขียนแทนด้วยนะ (ฮา) แกะเลยต้องปลีกตัวจากโซเชียลมีเดียเพื่อรักษาจิตใจตัวเองก่อน โชคดีที่เพื่อนๆ รอบตัวเข้าใจและคอยให้กำลังใจ เลยทำงานต่อได้
ในช่วงที่พักการเขียนนี้เคยคิดจะเลิกเขียนจริงๆ ไหม
เคยค่ะ เพราะเหนื่อยกับการรับมือหลายๆ อย่าง และงานประจำที่หนักมาก บางวันแกะต้องกลับมาประชุมต่อที่บ้านยาวถึงสี่ห้าทุ่ม แต่สุดท้ายเรานึกถึงคนที่รอ นึกถึงน้องนักแสดง เลยกัดฟันฮึดสู้ต่อค่ะ
ผลงานเชือกป่านมีความพิเศษอะไรที่แตกต่างจากด้ายแดง
เชือกป่านถ้าเทียบกับด้ายแดงแล้วไม่มีความหวือหวาหรือแฟนตาซีเลย แต่แกะอยากใช้ความธรรมดาของเรื่องนี้ในการสนับสนุน LGBTQ+ เท่าที่ทำได้ อะไรที่เราเสนอต่อสังคมได้ แกะก็พยายามใช้ผสมผสานไปกับเนื้อเรื่องค่ะ
เมื่อเทียบกันแล้วเชือกป่านพัฒนาขึ้นกว่าผลงานชิ้นแรกตรงไหนบ้าง
เอาจริงๆ แกะว่าตัวเองยังไม่เติบโตพอสำหรับเชือกป่านค่ะ ยังมีที่ต้องแก้ไขอีกมากๆ และตอนนี้แกะใช้ประสบการณ์จากด้ายแดงและเชือกป่านในการทดลองกับโพรเจกต์ใหม่อยู่ค่ะ
มีความฝันอะไรที่อยากทำให้สำเร็จบนเส้นทางนักเขียนนี้อีก
ว่าตามจริงหลายอย่างที่เคยได้แต่ฝันก็เป็นจริงเกือบหมดแล้ว สำหรับแกะตอนนี้ขอแค่เวลาเราออกนิยายสักเล่ม คนอ่านเห็นชื่อเราแล้วดีใจรีบซื้อ นี่คือสิ่งที่อยากทำให้สำเร็จที่สุดค่ะ
การเขียนให้อะไรแก่คุณบ้าง
มิตรสหาย ความรู้ที่เพิ่มมากขึ้นเมื่อได้เขียนนิยายสักเรื่อง และความสุข
ในมุมมองของคุณ สิ่งที่ยากที่สุดของอาชีพนักเขียนคืออะไร และคำแนะนำสำหรับนักเขียนหน้าใหม่ต้องเตรียมตัวเตรียมใจเจอกับอะไรบ้าง
การเขียนนิยายแกะเชื่อว่าหลายคนก็เขียนได้ แต่สิ่งที่ยากคือความรับผิดชอบที่จะสามารถลงนิยายต่อเนื่องได้จนจบรึเปล่า ตัวแกะเองก็ยังทำไม่ค่อยได้เลยค่ะ
สำหรับน้องๆ ที่เริ่มเขียนนิยาย ครั้งแรกแกะไม่อยากให้คาดหวังว่านิยายเราต้องปัง คนตามหลายพันหลายหมื่น ต้องได้สร้างเป็นซีรีส์ เพราะจริงๆ แล้วทุกคนเริ่มจากศูนย์ ทุกคนเคยเจอภาวะไม่มีคนคอมเมนต์งานกันทั้งนั้น ทุกอย่างเราต้องค่อยๆ ปั้นขึ้นมา แล้ววันหนึ่งโอกาสจะมาถึง และที่สำคัญที่สุดต้องรักษาสภาพจิตใจตัวเองให้เข้มแข็ง เมื่อเราลงงานในโลกโซเชียลแล้ว รับรองว่าเจอคอมเมนต์รุนแรงแน่นอน แต่อย่าเก็บมาใส่ใจ ถ้าเหนื่อยก็พัก
หนังสือ 3 เล่มในดวงใของ “Lazysheep”
- หัวขโมยแห่งบารามอส
เขียนโดย: Rabbit
เป็นหนังสือที่จุดประกายให้แกะกลับมาจับการเขียนนิยายอีกครั้ง
- ผลงานนิยายของโอตสึ อิจิ
ใครชอบแนวพล็อตหักมุม แกะแนะนำเลย สนุกมาก!
- เล่ห์กลจักรพรรดิ
เขียนโดย: อวี่เชี่ยวหลานชาน (Yu Xizo Lan Shan)
ในบรรดาพระเอกคลั่งรักต้องยกให้เรื่องนี้เป็นอันดับหนึ่งเลย เนื้อเรื่องสนุกมาก อ่านซ้ำได้บ่อยๆค่ะ
ภาพ: Lazysheep
