‘ไม่ตรงปก’ เลยแฮะ!

-

ฉบับนี้จะเขียนถึงสำนวนที่มีผู้นำมาใช้ให้ได้ยินได้ฟังกันอยู่เสมอๆ เช่น “ไม่ตรงปก” “อุ้ม” “ตีกิน” เป็นต้น

 

ไม่ตรงปก

คำว่า “ปก” ในที่นี้หมายถึงกระดาษ ผ้า ฯลฯ ที่หุ้มอยู่ภายนอกหนังสือหรือสมุด โดยเฉพาะหนังสือนั้นปกมีความสำคัญมาก ถ้ามีการออกแบบปกได้สะดุดตาก็จะจูงใจให้คนซื้อหรืออ่าน แต่ถ้าได้อ่านแล้วเนื้อหาสาระสำคัญไม่ตรงกับที่สื่อไว้บนปก หรือผิดเพี้ยนไปจากที่คาดคิดไว้มากก็จะรู้สึกผิดหวัง

เมื่อนำ “ไม่ตรงปก” มาใช้เป็นสำนวนจะหมายถึงบุคคลหรือสิ่งของที่ปรากฏในข่าวหรือในโฆษณาประชาสัมพันธ์แตกต่างไปจากตัวจริงหรือของจริง เช่น ธนูเล่าให้ปัญญาเพื่อนสนิทฟังตอนหนึ่งว่า “เมื่อวานเราไปเดินห้างจะซื้อรองเท้ากีฬา เห็นดาราขวัญใจวัยรุ่นเดินมากับเพื่อนผู้ชาย เจ้าหล่อนดูธรรมดามากๆ ไม่สวยน่ารักเหมือนในทีวี เรียกว่าไม่ตรงปกเลยแหละ”

 

 

 

อุ้ม

            “อุ้ม” เป็นคำกริยาที่แปลว่าโอบคนหรือยกของไว้แนบกระชับอก ได้มีการนำคำ “อุ้ม” มาใช้เป็นสำนวนทั้งในแง่บวกและลบ ในแง่บวกมีความหมายว่าให้ความช่วยเหลือปกป้องไว้ด้วยความรักและเมตตา เช่น อธิบดีอุ้มลูกน้องคนสนิทที่ถูกร้องเรียนเรื่องการนำรถหลวงไปใช้นอกเวลาราชการ เป็นต้น ส่วนที่ใช้ในแง่ลบจะหมายถึงนำหรือพาผู้หนึ่งผู้ใดไปด้วยจุดประสงค์ไม่ดี เช่น การอุ้มไปเรียกค่าไถ่ การอุ้มไปทำร้ายหรือสังหาร เป็นต้น เช่น หญิงวัยกลางคนมาแจ้งความที่สถานีตำรวจด้วยสีหน้าที่กังวลว่า “สามีดิฉันหายตัวไป ไม่กลับบ้านมาสองวันแล้ว ไม่ได้ข่าวเลย รู้สึกผิดปกติมากเพราะเขาจะกลับบ้านทุกวันเป็นประจำ ไม่รู้ว่าถูกอุ้มหรือเปล่า ขอให้เจ้าหน้าที่ช่วยด้วยค่ะ”

 

ตีกิน

            “ตี” แปลว่าเอามือ ไม้ ฯลฯ ฟาดหรือทิ้งลงไป เช่น ตีเด็ก ตีดาบ ตีไพ่ เป็นต้น “กิน” ในที่นี้หมายถึงชนะในการพนันบางอย่าง เช่น การเล่นไพ่ คำ “ตีกิน” มีความหมายตรงตามตัวอักษรว่าเมื่อผู้เล่นคนใดเห็นไพ่ที่ผู้ทำหน้าที่แจกไพ่หรือผู้เล่นในวงหงายไพ่ตัวที่ตรงกับตัวที่ตนรอกินอยู่ ก็ตีไพ่หรือทิ้งไพ่ในมือลงไปข้างหน้าให้ผู้เล่นในวงเห็น แล้วจึงกวาดหรือรวบเงินที่กองอยู่กลางวงไพ่มาเป็นของตนตามกติกา

            “ตีกิน” ได้ถูกนำมาใช้เป็นสำนวนให้มีความหมายในแง่ลบ คือฉวยโอกาสเอาประโยชน์ที่ตนไม่ควรจะได้ เช่น เมื่อกลับมาถึงบ้าน มานพก็เล่าให้พ่อฟังด้วยความหัวเสียว่า “พ่อดูเจ้ามนูเพื่อนร่วมงานผมมันทำกับผมได้ อยู่ๆ ก็เอาความคิดที่ผมเคยคุยให้มันฟังว่าผมจะพูดในที่ประชุมไปเสนอหน้าเล่าให้ผู้จัดการฟังก่อน พอถึงวันประชุมวันนี้ท่านก็แจ้งในที่ประชุมว่ามนูมีแนวคิดอย่างนั้นๆ ซึ่งน่าสนใจมาก มันช่างไม่อายที่เอาความคิดของผมไปตีกินเฉยเลย น่ารังเกียจจริงๆ”


คอลัมน์: คมคำสำนวนไทย

เรื่อง: ยุพร แสงทักษิณ

ภาพ: ขวัญญาณี ศิรธนอนันต์

All Creative Team

Writer

ร่วมสร้างสังคมอุดมปัญญา

ทิ้งคำตอบไว้

กรุณาใส่ความคิดเห็นของคุณ!
กรุณาใส่ชื่อของคุณที่นี่

RELATED POSTRELATED
Recommended to you

error: Don\'t copy !!!