“ถ้าอยากทำอะไร เราจะหาทางทำมันจนได้
แต่ถ้าอยากทำบ้างไม่ทำบ้าง ก็จะหาข้ออ้างที่จะไม่ทำ”
ในชีวิตของทุกคนทำอะไรก็อยากได้ความสำเร็จด้วยกันทั้งนั้นไม่ว่าจะเป็นการทำงาน การศึกษาหรือว่าในการใช้ชีวิต
เรียนก็อยากเรียนให้จบ ทำงานก็อยากก้าวหน้า ใช้ชีวิตก็อยากได้ในสิ่งที่ต้องการ ทั้งความรัก ความสัมพันธ์ การเงินสุขภาพ
แต่การจะได้ความสำเร็จต่างๆ นั้น ไม่ใช่สิ่งที่ได้มาง่ายๆ ถ้าปราศจากความทุ่มเทมุ่งมั่น ก็ยากจะได้มา
ต่อไปนี้ เป็นวีธีสร้างความมุ่งมั่น เพื่อให้ได้ในสิ่งที่ต้องการ
ถ้าสิ่งที่เรามุ่งมั่นฟันฝ่าเพื่อให้ได้สิ่งนั้นมา เป็นสิ่งที่สำคัญมาก เราจะทุ่มเทสุดใจเพื่อให้ได้สิ่งนั้น
เช่น ถ้ารู้ว่าถ้าสอบไม่ผ่านวิชานี้ต้องตกซ้ำชั้นอีก 1 ปี จึงต้องพยายามสอบให้ผ่านให้ได้
หรือถ้าทำ Project นี้ไม่ผ่าน จะไม่ผ่านโปรเข้าทำงาน ต้องไปหางานใหม่แน่นอน
หรือการแข่งครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย เพราะครั้งต่อไปอายุเกินเข้าร่วมแข่งขันไม่ได้ ถ้าไม่ชนะก็หมดโอกาสแล้ว
อะไรที่มีเส้นตายถ้าไม่ได้จะเสียหายมาก ถ้าได้จะสร้างความภูมิใจหรือความเปลี่ยนแปลงมหาศาล จะทำให้เรามุ่งมั่นทำมันอย่างเต็มที่
อะไรสำคัญมากเราจะทำ อะไรไม่สำคัญเราจะเอาไว้ก่อน
มุ่งมั่นทำในสิ่งที่ต้องการให้ต่อเนื่องไม่หยุดยั้ง แม้จะเพียงเล็กๆน้อยๆก็ตาม
อาจจะกำหนดเป็นแผนการประจำวัน ประจำสัปดาห์ว่าต้องทำอะไรบ้าง
เช่น จะออกกำลังกาย ให้กำหนดไปเลยว่า จะคาร์ดิโอทุกเช้าเวลา 7.30 น. เป็นเวลา 20 นาทีแล้วต่อด้วย BODY WEIGHT อีก 15 นาที ทำเช่นนี้ให้ได้ทุกวัน เป็นต้น
แม้แรกๆ จะไม่เห็นผลในเรื่องความแข็งแรงของร่างกาย หรือน้ำหนักตัวที่ลดลงมา แต่ทุกครั้งที่ได้ทำ ก็ทำให้ภูมิใจว่า ได้มุ่งมั่นทำตามที่ได้วางแผนไว้แล้ว
ทุกหนึ่งการทำ คือหนึ่งความก้าวหน้า ต่อให้ก้าวไปช้าๆแต่นั่นคือที่มาของความสำเร็จ
ในระหว่างทางที่มุ่งมั่น แม้เป็นก้าวสั้นๆ แต่เป็นความก้าวหน้าก็ขอให้ความสำคัญด้วยการให้รางวัลกับตัวเองบ้าง เพื่อเสริมสร้างกำลังใจในการมุ่งมั่นให้ทำต่อไป
เช่น พิมพ์งานเสร็จไป 1 บทก็ให้รางวัลด้วยกาแฟโปรดสักถ้วย แล้วค่อยๆ จิบกาแฟชื่นชมมองผลงานที่คืบหน้า และรู้ดีว่าอีกไม่ไกลก็จะได้ความสำเร็จ
หรือทำยอดขายทำตามเป้าหมายได้ อาจฉลองด้วยการหาอาหารจานโปรดให้ตัวเองสักมื้อ เป็นการขอบคุณที่ทุ่มเทจนทำยอดขายได้ตามเป้า ทำให้เราขยับเข้าไปใกล้เป้าหมายที่ตั้งเอาไว้
รถยังต้องเติมน้ำมันเพื่อให้วิ่งได้ คนก็ต้องให้รางวัลเพื่อเติมกำลังใจ เพื่อจะไปให้ถึงจุดหมายปลายทาง
การทุ่มเทตลอดเวลาแบบไม่ได้พักเลย แทนที่จะได้ในสิ่งที่ต้องการ บางครั้งต้องกลายเป็นผลเสียก็ได้ เพราะหมดแรงกายแรงใจซะก่อน
บางทีการผ่อนคลายทำให้ไปต่อได้อีกไกลกว่าการมุ่งมั่นฟันฝ่าแบบไม่ได้พักเลย
จะเห็นได้ว่า เวลาคิดอะไรสักอย่างก็คิดไม่ออกสักที หรือลืมอะไรพยายามทบทวนความจำก็จำไม่ได้ แต่พอผ่อนคลายกลับคิดออกบอกได้ขึ้นมาทันที
อะไรที่ตึงเกินไปก็มักจะขาด แต่หย่อนเกินไปก็ใช้การไม่ได้ ดังนั้นอยากได้อะไร ต้องใช้สายกลาง เพราะบางคนมุ่งมั่นแบบไม่พักเลย คิดว่าจะเอาให้ได้ สุดท้ายเสียทั้งสุขภาพ เสียทั้งมิตรภาพ บางทีสิ่งที่ได้มาก็ไม่คุ้มค่ากับสิ่งที่เสียไป
หยุดพักบ้างก้ได้ มีแรงแล้วค่อยทำให้เสร็จ ความสำเร็จอยู่อีกไม่ไกล
อะไรที่เราทำแล้วมีความสุข เราจะทำได้นาน ดังนั้นเวลาที่เรามุ่งมั่น ก็ขอให้ มุ่งมั่นแบบมีความสุข
เช่น ในการออกกำลังกายนั้นมีหลากหลายวิธี ก็ให้เลือกวิธีที่ เวลาเราออกกำลังกายแล้วมีความสุข
ไม่ใช่เห็นเขานิยมขี่จักรยานออกกำลังกาย ก็ไปซื้อจักรยานมาขี่บ้าง ทั้งๆ ที่เราไม่รู้สึกมีความสุข เวลาขี่จักรยาน ทั้งเจ็บก้น ทั้งเมื่อยขา ทั้งรู้สึกไม่สบายเวลาขี่ อย่างนี้ไม่ใช่วีธีการออกกำลังที่เราชอบแน่ๆ
แต่พอได้เดินทุกเช้าแล้วรู้สึกสดชื่น ชมนกชมไม้ เพลิดเพลินจนเดินแทบไม่เหนื่อย อย่างนี้ก็แสดงว่าการเดินออกกำลังกาย เป็นทางของเรา
จงเลือกวิธีมุ่งมั่นให้มีความสุข แล้วเราจะมีความในขณะที่เรามุ่งมั่น
อะไรที่เราทำด้วยหัวใจ สิ่งนั้นจะทำได้ตลอดไปและยาวนาน
คอลัมน์: ก้าวไกลไปข้างหน้า
เรื่อง: จตุพล ชมภูนิช
ภาพ: ขวัญญาณี ศิรธนอนันต์
