ถ้าใครติดตามคอลัมน์ผมมาจะรู้ว่า ผมนี่คอกินข้าวมันไก่ตัวจริงเลย ต่อให้ใกล้ไกลแค่ไหน แค่รู้ว่าดี ก็ไปลองมาหมด แล้วทุกปีก็จะแวะเวียนมาแนะนำกันปีละครั้งสองครั้งในคอลัมน์นี้
ร้านข้าวมันไก่ในกรุงเทพฯ ทั้งร้านเก่าแก่ด้วยรสชาติสูตรลับๆ หรือร้านเปิดใหม่ที่ใช้กรรมวิธีทันสมัยแบบพวกซูวีก็มีมากมายจริงๆ
ร้านที่ผมจะแนะนำคราวนี้เป็นร้านเก่าแก่ เปิดขายมาหลายสิบปี และเชื่อว่าต้องติดอยู่ในลิสต์อันดับต้นๆ ของเหล่าเซียนนักชิมแน่นอน
เป้าหมายของเราคราวนี้อยู่ที่ร้านข้าวมันไก่มงคลวัฒนา พหลโยธิน 37/1
ร้านนี้เคยตั้งอยู่แถวโรงพยาบาลเปาโลสะพานควาย เพิ่งย้ายมาแถบนี้เมื่อไม่กี่ปีนี้เอง เดินทางไปไม่ยาก นั่งรถไฟฟ้าไปแล้วลงเดินต่อก็ได้ หรือถ้าขับรถไป ก็จอดบริเวณที่จอดรถแบบเสียเงิน ตรงข้ามร้าน อยู่ตรงปากซอยเสนาฯ ก็ได้ กินแล้วสบายใจไม่ต้องกังวล
ร้านข้าวมันไก่มงคลวัฒนา เป็นร้านคูหาเดียว หน้าร้านมีตู้กระจกแขวนไก่ต้มหลายตัว ดูแล้วยั่วน้ำลาย ลูกค้ารวมถึงไรเดอร์แวะเวียนมาอุดหนุนอย่างต่อเนื่อง
ด้วยร้านอาจไม่กว้างมาก แต่ร้านนี้มีขาประจำแยะ ผมแนะนำให้เลี่ยงช่วงเวลาเที่ยงๆ
เมนูร้านนี้เขาเด็ดจริง เมนูไม่ต้องเยอะ มีแค่ข้าวมันไก่กับข้าวมันไก่ทอด แต่รับประกันได้ว่า อร่อยแน่นอน!
. ข้าวมันของร้านนี้ กินแล้วหอมกำลังดี เป็นข้าวหอมมะลิคัดพิเศษที่ทางร้านหุงได้อย่างสุดยอด ไม่มัน ไม่เลี่ยน ไม่แฉะจนเกินไป
ส่วนเนื้อไก่ต้มก็เป็นไก่ที่ไม่เละ ไก่นุ่มได้ที่ รสชาติเข้าเนื้อ เป็นการต้มที่หลายคนอาจมองว่าง่าย แต่ที่จริงแล้วกว่าจะได้ไก่ต้มอร่อยๆ แบบนี้ไม่ง่ายเลย
น้ำซุปร้อนหอมกรุ่น รสกลมกล่อม ไม่เข้มข้นเกินไปจนกลบรสชาติข้าวมันไก่
และส่งที่เป็นตัวตัดสินว่าร้านข้าวมันไก่ร้านใดเด็ดดวงแค่ไหน ก็คือน้ำจิ้ม ที่ร้านมงคลวัฒนานี้น้ำจิ้มเขารสชาติถูกปากจริงๆ ครบทุกรส เข้ากันได้ดีมากกับข้าวมันและตัวไก่ กินแล้วไม่แปลกใจเลยว่าทำไมร้านนี้จึงเป็นร้านข้าวมันไก่ชั้นยอดของเมืองไทยมาหลายสิบปี
ส่วนข้าวมันไก่ทอดก็เป็นอีกเมนูที่ทานง่ายๆ แต่อร่อยไม่เบา ไก่กรอบนอกนุ่มในตามแบบฉบับไก่ทอดชั้นดี นอกจากนี้ยังมีต้มเลือดหมูสำหรับคนที่อยากซดน้ำซุปเลือดหมูร้อนๆ
ข้าวมันไก่ของร้านมงคลวัฒนา เปิดขายมานานกว่าสี่สิบปี ขากินเก่าแก่รู้จักกันดี ร้านเปิดทุกวัน ตั้งแต่ 7.00 – 16.00 น.
ใครที่เป็นคอข้าวมันไก่แบบผม นี่เป็นอีกหนึ่งร้านในตำนานที่อยากให้ไปลองลิ้มรส
ฉบับนี้เนื้อที่หมดแล้ว แล้วพบกันใหม่ฉบับหน้าครับ
คอลัมน์: ไทยชวนไทยชิม
เรื่องและภาพ: สมบูรณ์ สุข