เมื่อโลกเปลี่ยนไป ตัวเราก็ต้องเปลี่ยนแปลง เพราะเราจะใช้กุญแจดอกเก่า ไขหีบสมบัติใบใหม่ เป็นไปไม่ได้
ยิ่งโลกปัจจุบันเปลี่ยนไปเร็วแค่ไหน ใครที่ปรับตัวไม่ทันก็มีโอกาสที่จะอยู่กับโลกใบนี้ไม่ได้
ดังนั้นจะเห็นบางอาชีพกำลังค่อยๆหายไปจากโลกนี้
พนักงานธนาคาร
คนงานในโรงงาน
คนส่งหนังสือพิมพ์
บรรณารักษ์
กรรมการ/ผู้ตัดสินกีฬา
แรงงานในอุตสาหกรรมสิ่งทอ
นักบิน เป็นต้น
อาชีพเหล่านี้กำลังถูกเทคโนโลยีไล่ล่า จนวันหนึ่งเราจะไม่มีงานทำอีกต่อไป
คำถามคือ ต้องรอให้ถึงวันนั้นก่อนไหมแล้วค่อยว่ากันว่าจะทำอย่างไรกันต่อ
ถ้ารอก็คือ ประมาทเกินไปเหมือนนั่งดื่มน้ำในบ่อกลางทะเลทรายที่นับวันน้ำก็จะแห้งหายลงไปทุกที
สิ่งที่ควรทำ คือปรับเปลี่ยนตัวเองปรับเปลี่ยนวิธีคิดเพื่อเปิดรับโอกาสใหม่ๆ ก้าวไปพร้อมกับโลกแห่งการเปลี่ยนแปลงให้ได้ ด้วยวิธีการดังต่อไปนี้
1. ตั้งเป้าว่าเปลี่ยนเพื่ออะไร
แรงผลักดันในการจะทำอะไรจะแรงมากน้อยแค่ไหนขึ้นอยู่กับเป้าหมายที่จะทำ
ถ้าเป้าหมายสำคัญ จำเป็น และยิ่งใหญ่ การกระทำก็จะใหญ่และมีแรงส่งมากมาย
ถ้าเป้าหมายเล็กๆ ไม่สำคัญอะไร ก็จะทำก็ได้ ไม่ทำก็ได้ไปเรื่อยๆ
2. จะเปลี่ยนอะไรบ้าง
เมื่อคิดจะเปลี่ยนแปลงก็ต้องแน่ชัดว่า จะเปลี่ยนอะไร ถ้าไม่ชัดเจนก็ยากที่จะเปลี่ยนได้
เปลี่ยนวิธีคิด จากคิดว่าเป็นไปไม่ได้ ให้คิดว่าทุกอย่างเป็นไปได้ ให้ลองทำดู
เปลี่ยนวิธีการใช้เงิน ออมก่อนแล้วค่อยใช้ ไม่ใช่ใช้เหลือเท่าไรค่อยออม
เปลี่ยนนิสัย บางอย่าง เช่น นิสัยผัดวันประกันพรุ่ง จากเดี๋ยวก่อนๆ ให้เป็นเดี๋ยวนี้ ให้ได้
3. เปลี่ยนทีละอย่าง
การเปลี่ยนพร้อมกันทีเดียวหลายอย่าง อาจทำให้หลุดโฟกัสได้ เพราะความตั้งใจไม่มากพอ
ให้ลองเริ่มเปลี่ยนทีละอย่าง กำหนดเวลาไว้ กำหนดว่าต้องทำอะไรบ้าง เมื่อเปลี่ยนไปได้สำเร็จพอสมควร แล้วค่อยปรับเปลี่ยนสิ่งต่อไปที่อยากจะเปลี่ยน
4. เปลี่ยนทีละนิด
การเปลี่ยนแปลงแบบหักดิบ 360 องศา บางคนอาจทำได้ แต่หลายคนก็ทำไม่สำเร็จ เพราะความเคยชินที่เนิ่นนานอาจทำให้ลำบากตัวลำบากใจในการเปลี่ยน
ดังนั้น ก็ค่อยๆ เปลี่ยนทีละนิดๆ จะช่วยสร้างความเคยชิน ให้เราเปลี่ยนแปลงได้ง่ายขึ้น
เช่น เคยตื่นสายมาทั้งชีวิต คิดจะเปลี่ยนแปลงให้เป็นคนตื่นเช้า ก็ให้ตั้งนาฬิกาปลุกก่อนเวลาที่เคยตื่นปกติสักครึ่งชั่วโมงก็ได้ พอเคยชินก็ลดเวลาให้เร็วขึ้นอีกครึ่งชั่วโมง ทำเช่นนี้ไม่นานก็จะตื่นเช้าได้โดยไม่รู้สึก ทรมานง่วงเหงาหาวนอนจนเกินไป
5. เริ่มเดี๋ยวนี้
ถ้าจะคิดจะเปลี่ยนอะไร ให้ลงมือทำทันทีไม่ต้องมีฤกษ์ยามเหมือนสุภาษิตจีน ที่บอกไว้ว่า
เวลาที่จะปลูกต้นไม้ที่ดีที่สุด คือ 20 ปีที่แล้ว และเวลาที่รองลงมา คือ เดี๋ยวนี้
สรรพสิ่งในโลก ไม่มีอะไรคงอยู่ชั่วนิรันดร์ ทุกอย่างอยู่บนกฎของการเปลี่ยนแปลง
การปรับตัวให้เข้าสถานการณ์ จึงเกิดวิวัฒนาการที่สิ่งมีชีวิตอยู่รอดบนโลกใบนี้ได้
หยุดนิ่งก็เท่ากับตาย
จงปรับเปลี่ยนเพื่อโอกาสใหม่ๆ
Change for Chance
คอลัมน์: ก้าวไกลไปข้างหน้า / เรื่อง: จตุพล ชมภูนิช ภาพ: ขวัญญาณี ศิรธนอนันต์
