ชีวิตคนมีหลายฤดูกาล
บางคนอาจจะไม่ชอบหน้าฝนเท่าไร
แต่ถ้าอยากเห็นรุ้งที่ขอบฟ้าสวยใส
ก็ต้องทนอยู่กับหน้าฝนให้ได้เหมือนกัน
อยากได้ฝน ก็ต้องอยู่กับโคลนให้ได้ เพราะฝนกับโคลนเป็นของคู่กัน
คนส่วนใหญ่ก็ชอบวันที่ฟ้าใส sunshine day กันทั้งนั้น คือเปรียบไป ก็เหมือนชีวิตในวันที่มีความสุข
แต่ทำอย่างไรได้ เหมือนกับที่บอกไว้ ว่าชีวิตก็เหมือนโลกใบนี้ที่มีหลายฤดูกาล
ตอนเช้าฟ้าใสแดดจ้าดี แต่บ่ายเริ่มมีเมฆดำทะมึนเคลื่อนเข้ามา ปกคลุมท้องฟ้าที่เคยสว่างไสว
หลังจากนั้นไม่นาน ฝนก็เทกระหน่ำไม่ลืมหูลืมตา
หลายคนเอาแต่ด่าฟ้าด่าฝน โดยเฉพาะคนที่เพิ่งล้างรถหรือซักผ้า
วันไหนไม่ล้างรถ ฝนไม่เคยตก
วันไหนไม่ซักผ้า แดดจ้าทั้งวัน
พอล้างรถ ซักผ้าเสร็จเท่านั้น ฝนก็ตั้งเค้า ให้มันได้อย่างนี้ซิ
แต่ฝนก็คงรับรู้อะไรไม่ได้ ยังคงทำหน้าที่ตัวเองต่อไป
และที่หลายคนอาจจะไม่ชอบเวลาฝนตก ก็เพราะว่าทำให้เดินทางได้ลำบาก
โดยเฉพาะฝนชอบมาตกตอนเย็นๆ ค่ำๆ เป็นเวลาที่หลายคนเลิกงาน ต้องกลับบ้าน
คนที่มีรถยนต์ส่วนตัวหรือนั่งรถโดยสาร ก็พอได้ แต่ก็ต้องหงุดหงิดใจ เวลารถติด (ฝนตก รถมักจะติด ซึ่งปกติในกรุงเทพฯ ก็ติดอยู่แล้ว)
ที่รถติดก็เพราะว่า รถขับเคลื่อนได้ช้า ยิ่งถ้าน้ำท่วมพื้นผิวจราจรแทบไม่ต้องพูดถึง
ที่น่าสงสารจับใจเวลาฝนตกตอนเลิกงาน คือคนที่ขับขี่รถมอเตอร์ไซค์ ต้องขับขี่ฝ่าสายฝนไป หรือไม่ก็หลบหาที่กำบัง
ในขณะที่มีหลายคนเบื่อหน้าฝน เพราะเฉอะแฉะ รำคาญใจ ไปไหนมาไหนลำบาก
แต่ก็ยังมีคนอีกจำนวนมาก ชอบหน้าฝน เช่น ชาวไร่ ชาวสวน ชาวนา เขาตั้งหน้าตั้งตารอว่าเมื่อไร ฟ้าถึงจะมีฝน
ฝนที่คนหนึ่งรำคาญ อาจเป็นฝนที่ต้องการของอีกคน
เพียงแต่บางคนมีเสียงบ่นว่าทำไมไม่ตกเหนือเขื่อน ตกตามสวนตามไร่ มาตกทำไมในเมือง ให้รถติดน้ำท่วม
แต่บ่นไปฝนก็คงไม่เข้าใจ เพราะฟ้าไม่มีตา จะได้รู้ว่าควรตกตรงไหน ตรงไหนไม่ควรตก
แล้วรู้ไหมครับ ยังมีคนอีกพวกหนึ่งที่ชอบสายฝน ก็คือเด็กๆ นั่นเอง
เชื่อว่าตอนเป็นเด็ก หลายคนเคยเล่นน้ำฝนอย่างสนุกสนานกับเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ อย่างไม่กลัวเสียงทัดทานจากผู้ใหญ่
เมื่อฝนโปรยปราย ผู้ใหญ่ทุกคนต่างวิ่งหลบฝน เพราะกลัวเปียกให้วุ่นวาย
แต่เด็กหลายคนกลับวิ่งไปเริงร่าอยู่ท่ามกลางสายฝน
แสดงว่าฝนที่ตกลงมา มันไม่ได้สร้างความรำคาญ แต่มันยังสร้างความสำราญให้แก่คนบางคน
ดังนั้น บางครั้งถ้าหลบฝนไม่ได้ ก็ให้สุขใจไปกับสายฝน
และต่อให้ฝนตกหนักแค่ไหน ตกติดต่อกัน 3 วัน 3 คืน มันก็ต้องหยุดสักวันจนได้
เหมือนความทุกข์ ต่อให้หนักหนาแค่ไหน ก็มีวันสิ้นสุดได้เหมือนกัน
และสังเกตได้ว่า เมื่อวันเวลาที่ฝนหยุดตกเมื่อไร ท้องฟ้าก็จะสดใสขึ้น
อากาศจะสดชื่นสดใส หายใจได้เต็มปอด เพราะฝุ่นผงละอองในอากาศถูกพัดพาหายไปกับสายฝน
หลายครั้งเราหอมกลิ่นดินที่โชยขึ้นมา นกกาบินขึ้นสู่ฟ้า ต้นไม้ถูกฝนชะล้างให้ใบเขียวขจี เตรียมผลิดอกออกใบใหม่
คุณจะไม่มีวันสัมผัสสิ่งเหล่านี้ได้ ถ้าไม่มีฝนตกลงมา
ก็เสมือนวันที่ความทุกข์ผ่านพ้นจากชีวิตไป
ความสดใสทั้งหลายก็เข้ามาแทนที่
ถ้าไม่มีเมฆครึ้มเต็มฟ้า จะรู้ถึงคุณค่า เวลาท้องฟ้าใสได้ยังไง
ถ้าไม่มีทุกข์ยากลำบากใจ ก็คงไม่เห็นคุณค่าเวลามีความสุขสบาย
ยิ่งมืดเท่าไร ก็ยิ่งเห็นคุณค่าของแสงสว่างที่ได้ยล
ยิ่งทุกข์ทน ฟ้าหลังฝนยิ่งงดงาม
คอลัมน์: ก้าวไกลไปข้างหน้า
เรื่อง: จตุพล ชมภูนิช
ภาพ: ขวัญญาณี ศิรธนอนันต์
