-๑๓-
………….

ช่อดอกไม้คารวะของผู้มาเยือนบางส่วนถูกแยกนำไปรวมไว้ตรงมุมห้อง ยังเหลือช่อสดใหม่อวลกลิ่นหอมรายล้อมหญิงสาวผู้หลับตาลงชั่วกาลนิรันดร ส่วนที่แห้งจนกรอบแล้วแม่บ้านนวลทยอยเก็บออกไป เธอยังมาช่วยดูแลทำความสะอาด นำเสื้อผ้าของสามพ่อลูกไปซัก พูดคุยกับสมพลและชมนาดเหมือนญาติสนิท บางครั้งก็หยอกล้อกับพวงชมพู ทุกครั้งที่หันมองร่างใหญ่โตของสุพรรณิการ์ แม่บ้านผู้ภักดีนิ่งงันไปชั่วครู่

ก่อนครบรอบหนึ่งเดือนของการเสียชีวิต เจ้าของร่วมแปลกหน้าหลายคนแวะเวียนนำช่อดอกไม้มาเคารพศพ แม้ส่วนใหญ่ถือโอกาสใช้สิ่งของเหล่านี้เป็นใบเบิกทาง เป้าหมายแท้จริงก็ต้องการเข้ามาดูให้เห็นด้วยสายตาตัวเองหลังได้ยินเพียงคำร่ำลือ และรูปโฉมอันน่าอัศจรรย์ในภาพข่าว สมพลก็ไม่ได้ปิดกั้นอีกต่อไป ช่องทางเดินของชั้นแปดกลายเป็นพื้นที่พลุกพล่าน บางช่วงประตูห้องที่มีคนตายเปิดกว้างไว้ให้สื่อมวลชนซึ่งมาทำข่าวผ่านเข้าออกได้โดยสะดวก

สามสิบวันเต็มของการจากไป แสงแดดต้นฤดูร้อนยังส่องสาดเข้ามาในทิศทางเดิม เพลงจักจั่นซึ่งเคยขับขานรับอรุณค่อยลดน้อยลง แถวแนวหูกวางในส่วนหย่อมรอบสระน้ำของโรงแรมใหญ่ปลิดใบแห้งหล่นโปรย ท้องฟ้าด้านทิศตะวันออกโล่งเปล่า แดดแจ่มใสเมื่อดวงตะวันโผล่พ้นเทือกแนวของอาคาร

สามพ่อลูกตื่นแต่เช้าตรู่ แต่งเนื้อแต่งตัวเตรียมข้าวของลงไปข้างล่าง ในวันครบรอบหนึ่งเดือนที่สุพรรณิการ์จบชีวิตลงในวัยสาว ผู้จัดการใหญ่และคณะกรรมการคอนโดมิเนียมนัดหมายเจ้าของร่วมทำบุญเลี้ยงพระอุทิศส่วนกุศลให้ผู้ตาย และถือโอกาสการทำบุญตึกไปด้วยพร้อมกัน

จงใจนัดหมายในเช้าวันหยุด เพื่อให้เจ้าของร่วมทั้งหมดใช้โอกาสนี้ประชุมหารือกันหลังเสร็จพิธีทำบุญ ผู้จัดการใหญ่ระบุไว้ในใบประกาศซึ่งติดไว้บนกระดานหน้าลิฟต์ เชิญร่วมทำบุญตึกและเข้าร่วมประชุมกันให้พร้อมหน้า เพื่อชี้ขาดอนาคตอาคารของท่าน…

ไม่เพียงป้ายประกาศ คำบอกเล่าของกรรมการ แม่บ้าน ช่างซ่อมบำรุง และเจ้าของร่วมคนพิเศษอย่างอรพรรณต่างช่วยกันประโคมความสำคัญด้วยปากเปล่า การประชุมคราวนี้สำคัญถึงขั้นคอขาดบาดตาย มติในที่ประชุมจะชี้ขาดว่า คอมโดมิเนียมทั้งหลังยังเป็นที่พักอาศัยหรือถูกแปรรูปไปทำอย่างอื่น

สมพลกับลูกสาวทั้งสองร่วมในพิธีทำบุญ ได้รับทั้งการเอาอกเอาใจและให้ความสำคัญ หลายคนเข้ามาทักทายสอบถามด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม จนกระทั่งพิธีจบลงแล้ว ก่อนทั้งสามจะผละไป อรพรรณเดินเข้ามาบอกสมพลว่าเข้าประชุมด้วยก็ได้นะคะ ในฐานะเจ้าของร่วม

พวกเขาประชุมและถกกันอย่างเคร่งเครียด ขณะสมพลพาลูกสาวกลับสู่ห้องชั้นแปดแล้ว ไม่รับรู้มติและข้อตกลงต่างๆ จนกระทั่งผู้จัดการใหญ่แวะมาบอกข่าวว่ามติในที่ประชุมยอมให้เจาะผนังนำศพออกไปได้ โดยที่ญาติผู้ตายไม่ต้องออกค่าใช้จ่าย เจ้าของร่วมทั้งหมดยินดีลงขันกันเพื่อส่งเพื่อนร่วมอาคารกลับถิ่นเกิด

สมเจตต์กล่าว “ที่ผ่านมาผมก็ต้องขอโทษที่เจ้าของร่วมคนอื่นๆ สร้างปัญหายุ่งยาก ตอนนี้ทุกคนเข้าใจแล้ว และยินดีไถ่โทษตัวเอง”

สมพลได้แต่ค้อมหัวลงช้าๆ เป็นการขอบคุณ คล้อยหลังผู้จัดการใหญ่ สมพลพิศดูใบหน้าลูกสาวซึ่งดูเปล่งปลั่งเหมือนคนนอนหลับสบาย เรือนผมสีแดงจางๆ คล้ายจะเข้มขึ้นกว่าเดิมจนสังเกตได้ แกตะลึงอยู่เพียงครู่ ไม่อาจตีความสิ่งที่เกิดขึ้น สีแดงเข้มหมายถึงความรู้สึกใดของดวงวิญญาณ หรือธาตุในร่างกายซึ่งอาจยังคงทำหน้าที่ประหนึ่งชีวิตซึ่งเร้นซ่อนอยู่ข้างใน ไม่ได้ดับสูญไปตามลมหายใจ

กองไม้ถูกเก็บไปแล้ว สมพลยังไม่ได้คิดถึงโลงศพที่จะต้องลงมือประกอบ แกรำพึงผ่านความรู้สึกข้างในบอกกับลูกสาว

…อีกไม่นานลูกจะได้กลับบ้านเรา

 

ไม่เพียงนำมติในที่ประชุมเจ้าของร่วมมาบอกกล่าว อรพรรณและผู้จัดการใหญ่ยังให้ข่าวกับสื่อมวลชนที่มารอฟังผล หล่อนกล่าวถึงน้ำจิตน้ำใจเจ้าของร่วมที่โอนอ่อนให้กับความประสงค์ของญาติผู้ตาย แถมทั้งช่วยกันลงขันเป็นค่าใช้จ่ายทั้งหมด

“คุณสุพรรณิการ์ก็เหมือนน้องสาวของเรา” อรพรรณเชิดหน้ายิ้มและพูด “มาอยู่ร่วมตึกก็เหมือนครอบครัวเดียวกัน เราขอมีส่วนได้ดูแลบ้าง”

สมเจตต์พูดเสริมด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล “ไม่เพียงค่าซ่อมแซมผนังอาคาร ค่าแรงงานช่าง และค่าวัสดุต่างๆ เรายังจะช่วยจ่ายค่าเช่ารถส่งคุณสุพรรณิการ์ได้เดินทางกลับบ้านเกิดด้วย”

ยังไม่ทันที่ตัวแทนทางคอนโดมิเนียมจะขยับคืบหน้าไปมากกว่านั้น ฝ่ายโรงแรมก็ออกข่าวผ่านสุจิตต์ เลิศบุญญาธิการ นักธุรกิจใหญ่บอกว่ายินดีที่จะช่วยนำศพออกทางระเบียงและผ่านพื้นที่โรงแรมของเขา โดยค่าใช้จ่ายทุกอย่างทางเขาออกให้ทั้งหมด และหากการหย่อนหีบบรรจุศพน้ำหนักมากๆ โรยลงที่ต่ำเป็นเรื่องยุ่งยาก เขาก็พร้อมจะเช่าเฮลิคอปเตอร์ให้นำพาร่างของสุพรรณิการ์กลับคืนบ้านเกิด

ทัพเล็กๆ ของทีมงานช่างจากทางโรงแรมกว่าจะฝ่าด่านรักษาความปลอดภัยของอาคารซึ่งค่อนข้างเข้มงวดมากขึ้นในระยะหลัง ชมนาดต้องออกโรงไปรับรองและนำพาขึ้นมายังห้องชุดด้วยตัวเอง พวกเขาตรวจสำรวจดูผนังระเบียง ระยะห่างจากระเบียงสู่พื้น กะขนาดและน้ำหนักของผู้ตาย ทัพทีมงานจากทางโรงแรมยกโขยงมากันทั้งหมดยี่สิบสองคน แบ่งเป็นทีมงานช่างและผู้เชี่ยวชาญด้านอื่น

สำรวจพื้นที่ยังไม่ทันกลับออกไป ทีมช่างจากฝ่ายคอนโดมิเนียมกลุ่มเล็กๆ แค่สองสามคนก็มาถึง ทั้งสองฝ่ายจ้องหน้ากันและกัน ไม่มีคำพูดและเสียงทักทาย รอจนอีกฝ่ายยกขบวนออกกจากห้อง ทีมช่างฝ่ายคอนโดฯ จึงได้รับอนุญาตให้ตรวจดูผนังห้องอีกด้านซึ่งพวกเขาจะต้องเจาะทะลวงเป็นด่านแรก ก่อนจะไปเจาะผนังอาคารเป็นด่านที่สอง

ไม่ทันข้ามวัน รสนา บรู๊คก็จัดแถลงข่าวที่น่ายินดี ยอดเงินบริจาคทะลุเกินสองร้อยล้าน ยังไม่รวมกับจำนวนเงินที่ผู้ประสงค์จะบริจาครายใหญ่ซึ่งรับปากกันไว้ ความฝันที่หล่อนวาดไว้ก่อเค้าเป็นรูปร่าง หล่อนยืนยันกับสื่อที่ให้ข่าวว่า ได้ติดต่อกับญาติผู้ตาย และทางคอนโดฯ เรียบร้อย ขณะนี้กำลังอยู่ในระหว่างเจรจาหาข้อตกลงร่วมกัน

รสนาพร้อมผู้ติดตามเดินทางมาถึงคอนโดนมิเนียมในตอนบ่ายของวันถัดมา หล่อนเจรจากับตัวแทนเจ้าของร่วมซึ่งมีอรพรรณเป็นหัวหอก พ่วงด้วยกรรมการอีกหกคน ใช้เวลาไม่ถึงชั่วโมงรสนาพร้อมผู้ติดตามเดินออกจากห้องในส่วนของนิติบุคคลด้วยสีหน้าสงบ ขึ้นลิฟต์ไปยังชั้นแปด หลังติดต่อขออนุญาตชมนาดซึ่งเป็นผู้รับสายโทรศัพท์เรียบร้อยแล้ว

เรือนผมสีแดงเจิดจ้าของสุพรรณิการ์เหมือนร่ายมนต์สะกดรสนาและผู้ติดตามให้ก้มลงกราบแล้วนิ่งงันอยู่กับภาพที่เห็น รสนาผ่านตากับเรือนร่างของสุพรรณิการ์หลายครั้งจากภาพข่าว หล่อนเคยนึกเปรียบกับรูปปั้นใหญ่โตและงานแกะสลักหินตามที่ต่างๆ ซึ่งเคยไปทัศนาจร ครั้นมาเห็นด้วยตาจริงๆ ความรู้สึกต่างออกไป ใบหน้าสงบของร่างซึ่งนอนนิ่งเหมือนยังยิ้มละไม เรือนผมสีแดงเพลิงคล้ายปลิวสยายรับประกายแดดริมหาดกว้างซึ่งอยู่ไกลออกไป รสนาดิ่งลึกลงในความงามที่หล่อนสัมผัสได้ด้วยความรู้สึก แล้วรำพันกับตัวเองในใจ …ช่างมหัศจรรย์ยิ่งนัก

สมพลจ้องแขกผู้มาเยือนเงียบๆ ชมนาดและน้องสาวนั่งอยู่บนเก้าอี้ข้างกองดอกไม้คารวะ รสนาหันมองเจ้าของบ้านแล้วส่งยิ้มพราย หล่อนอยู่ในวัยใกล้เคียงกับสมพล นอกจากเป็นนักธุรกิจที่คุ้นเคยกับการต่อรองแล้ว ชั้นเชิงของคนที่มีประสบการณ์กับองค์กรเอกชนยังเปี่ยมด้วยวิสัยทัศน์เมื่อยามที่ต้องอ่านใจคู่เจรจา

รสนารู้ดีว่าเจ้าของร่วมและตัวแทนต้องการจะขายตึกนี้ แต่ยังเล่นเกมเพื่อจะได้ราคาสูงขึ้น หล่อนจึงปล่อยให้ข้อตกลงคาค้างอยู่แค่ขั้นดำเนินการ ยังเดินไปไม่ถึงบทสรุป ถึงตอนที่สถานการณ์อื่นลากพาไป หล่อนก็น่าจะรวบรวมจำนวนเงินได้มากพอจะงัดง้างทุกอย่างซึ่งเคยแข็งขืนได้สำเร็จ

ใบหน้าและแววตาแสนซื่อของสมพลไม่ต่างอะไรกับคนบ้านนอกที่รสนาเคยพบเห็นซ้ำๆ ตามถิ่นทุรกันดาร หล่อนรู้วิธีเข้าหา แล้วตะล่อมดึงพวกเขาเข้ามาเป็นฝ่ายเดียวกัน อาจใช้เวลาบ้างสำหรับการถักทอสัมพันธภาพ ค่อยๆ เติมหยดน้ำแห่งความเป็นมิตร ดำเนินการทุกอย่างไปเพื่อผลประโยชน์ทั้งหมดของพวกเขา ยืนยันและย้ำเจตนาที่จะหยัดเคียงข้าง

ทุกอย่างดำเนินการณ์ไปอย่างมีแบบแผน โครงร่างของอาคารที่จะถูกแปรสภาพสมบูรณ์แล้วเสร็จในแบบแปลนบนหน้ากระดาษที่ทีมงานของหล่อนนำติดตัวมาและพร้อมที่จะกางออกไป น้องสุพรรณิการ์จะอยู่ตรงนี้ สวยสดงดงามเป็นอมตะตลอดกาล ป้ายอาคารเปลี่ยนจาก “ชื่นสุขคอนโดมิเนียม” เป็น “บ้านสุพรรณิการ์” อักษรภาษาไทยสีทอง ใต้ลงไปเป็นภาษาอังกฤษ “Supannika Museum” ด้วยตัวอักษรสีเดียวกัน

รสนาผุดลุกขึ้นช้าๆ โปรยยิ้มอ่อนโยนเช่นเดียวกับน้ำเสียงยามที่หล่อนพูดจาผ่านสื่อ ค้อมหัวให้กับสมพล หันไปสบตากับชมนาดซึ่งหล่อนเคยติดต่อพูดคุย ลูกสาวคนโตของหล่อนก็อยู่ในวัยเดียวกัน ขยับเข้าหา กางแขนออกช้าๆ แล้วหล่อนก็โอบกอดหญิงสาวเหมือนคนที่พลัดพรากจากกันมานานแสนนาน

ไม่เพียงโอบกอดชมนาด ผละจากคนพี่แล้ว รสนาหันไปยังร่างเล็กๆ ของพวงชมพู ขยับจะกางแขนเพื่อดึงเด็กหญิงเข้าหาอ้อมอกด้วยลีลาอ่อนโยน แล้วสอดแขนสวมกอดเด็กน้อยวัยสิบเอ็ดปีเหมือนเป็นลูกสาวอีกคนหนึ่ง

รสนาถึงกับหยุดชะงัก อ้อมแขนของหล่อนค้างนิ่งและยืนเป็นรูปปั้น ในทันทีที่สบกับสายตาคมวาวของเด็กหญิงที่เหมือนแทงทะลุไปถึงหัวใจ

 

ผู้ซึ่งเคยกล่าวไว้ว่า สุพรรณิการ์จะบินด้วยปีกของตัวเองแวะมาเยี่ยมและสานต่อภารกิจในการทำหนังสืออนุสรณ์ เขาแวะมาตอนใกล้ค่ำพร้อมกระเป๋าอุปกรณ์ถ่ายรูปใบใหญ่และหนักอึ้ง เป็นนิสัยเคยชินที่เขาฝึกตัวเองไม่ทิ้งของมีค่าเอาไว้ในรถ ณพชัยรู้ข่าวคราวความเคลื่อนไหวของคนสามฝ่ายเป็นอย่างดี รู้กระทั่งว่าบรรดาครูและนักเรียนในต่างจังหวัดหลายแห่งจะยกขบวนกันมาเยี่ยมในอีกไม่กี่วันข้างหน้า และรู้ความคืบหน้าลึกๆ ที่รัฐมนตรีกับข้าราชการซึ่งเคยแวะมาดูสุพรรณิการ์นำเรื่องเข้าหารือกันในที่ประชุม

ในความรู้สึกลึกๆ ของสมพล ช่างภาพหนุ่มเหมือนลูกชายซึ่งแกไม่เคยมีในชีวิตจริง กับสถานการณ์ตอนนี้ แกเองก็ตัดสินใจไม่ถูกว่าจะเลือกทางไหนดี ให้ลูกสาวถูกดองไว้เป็นอมตะ ให้ลอดช่องทะลุผนังห้องแล้วออกไปทางด้านหน้าอาคาร หรือเหินบินลอยฟ้าออกทางระเบียงเหนือกำแพงโรงแรมใหญ่

ชมนาดใจชื้นทุกครั้งที่ช่างภาพหนุ่มปรากฏตัวขึ้น เขามักมาถึงในเวลาที่เธอกับพ่อต้องการคำปรึกษา และเขามักจะหาทางออกเหมาะสมกับสถานการณ์ได้เสมอ เธอเตรียมไฟล์ภาพถ่ายของพี่สาวที่ทางสำนักพิมพ์ขอนำไปจัดแสดง พร้อมด้วยแบบปก รูปวาด และข้อมูลอื่นในส่วนที่ตกค้าง

เธอจะบินได้เอง ณพชัยยืนยันคำกล่าวของตัวเองขณะมองผ่านเรือนผมสีแดงของสุพรรณิการ์ เขาส่งยิ้มเซียวๆ จากความเหนื่อยล้าหลังเสร็จงานถ่ายแบบให้ชมนาดและพวงชมพู ไม่มีอะไรต้องตื่นตระหนก เขาเตรียมคำพูดไว้แล้ว ตั้งอยู่ในฐานที่มั่น ปล่อยให้แต่ละฝ่ายตะลุมบอนกันเอง ตอนนี้สุพรรณิการ์ติดปีกบินไปเหนือเมืองอันกว้างใหญ่ไพศาลแห่งนี้แล้ว หากเธอจะเป็นอมตะด้วยน้ำมือการเสกสรรค์ของคนกลุ่มไหนก็ตาม เธอต้องได้รับความเคารพและดูแลต่อเนื่องด้วยแผนงานที่รัดกุม ไม่ใช่นำไปยำเป็นสินค้าชั่วคราว ครั้นมูลค่าลดลงก็ถูกปล่อยทิ้งประดุจกองขยะ

ต้องไม่เชื่อคำพูดของใครจนกว่ารูปธรรมจะเกิด และต้องไม่เอนเอียงไปกับฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเหมือนถูกผลักไส

ทางออกจากตึกสำหรับสุพรรณิการ์เปิดกว้างแล้ว และถนนกลับสู่บ้านเกิดของเธอก็ย่อมโรยด้วยกลีบดอกไม้ หากนั่นเป็นทางเลือกอันเหมาะสมที่สุด ดีที่สุดสำหรับหญิงสาวผู้จากไป

ณพชัยวางกระเป๋ากล้องลงไม่นาน พูดคุยกับสามพ่อลูกไม่ถึงสิบนาที รับแผ่นซีดีไฟล์รูปที่ชมนาดเตรียมไว้ให้ เขายิ้มแล้วเอ่ยถาม

“กินข้าวกันหรือยัง”

ทันทีที่สมพลส่ายหน้า ณพชัยพูดต่อ “ผมก็หิว ไปกินข้าวร้านอาหารข้างนอกกัน”

……………………………………

 อ่านทุกตอนคลิ๊กที่รูป 

ทิ้งคำตอบไว้

กรุณาใส่ความคิดเห็นของคุณ!
กรุณาใส่ชื่อของคุณที่นี่