-๑๒-
………….
อาทิตย์ สุขประพฤติแทบลืมประเด็นอื่นๆ ไปหมดสิ้น เขาดำเนินเรื่องราวของสุพรรณิการ์ต่อเนื่องเป็นบทตอนราวกับนิยายในนิตยสารรายสัปดาห์ เขากล่าวถึงเส้นผมที่เปลี่ยนสีไปของหญิงสาว ว่าประหนึ่งความฝันที่ยังคงเดินทางไม่รู้จบ ภายใต้ดวงตาที่หลับพริ้มดุจเจ้าหญิงในเทพนิยายและเรือนร่างที่ไม่อาจเคลื่อนไหว ใครเลยจะเข้าใจได้ว่าขณะที่สุพรรณิการ์อำลาจากโลกนี้ไป ความฝันของเธอยังเดินทางร่อนเร่อยู่กลางทุ่งกว้าง
หญิงสาวที่เกิดมาพร้อมความสามารถและพรสวรรค์ล้ำเลิศ น่าเสียดายที่เธอยังไม่มีโอกาสใช้ศักยภาพเท่าที่มีอยู่มากมายบำเรอผู้คน
ดวงดาวซึ่งหลบอยู่ในม่านเมฆ ร่วงจากฟากฟ้าไปก่อนจะได้เรืองแสงเปล่งประกาย
เรตติ้งรายการสูงขึ้น ความเชื่อมั่นทุกอย่างระดมกันตามมาสมทบราวกับขบวนแห่แหน อาทิตย์ สุขประพฤติกลายเป็นนักแสดงที่ตีบทแตกกระจุย ทั้งน้ำเสียงและสีหน้าท่าทาง แถมยังเจ้าเล่ห์แสนกล จับจังหวะการนำเสนอได้แม่นยำ รู้ว่าช่วงเวลาไหนเนื้อหาใดควรขยักไว้ และนำไปขยายต่อในวันถัดไป
ข้อมูลเกี่ยวกับสุพรรณิการ์ถูกขุดลึกมานำเสนอไม่รู้จบ นอกเหนือไปจากคำให้สัมภาษณ์ของแขกรับเชิญในรายการ เพื่อนร่วมรุ่นและอาจารย์มหาวิทยาลัยส่งเทปวิดีโอซึ่งเคยเก็บไว้สมัยที่สุพรรณิการ์ทำกิจกรรมร่วมกับคณะ หญิงสาวหน้าใสนั่งดีดกีตาร์ร้องเพลง น้ำเสียงของเธอก้องกังวาน ในรอบสามสี่ปีที่เธอทำกิจกรรม วิดีโอที่อัดไว้เธอร้องกล่อมเพื่อนๆ มีถึงสิบสองเพลง อาทิตย์รับมาแล้วทยอยเปิดส่งท้ายรายการ
“หญิงสาวซึ่งไม่เคยวาดหวังจะเป็นนักร้อง ไม่ได้มุ่งสู่ถนนสายดนตรี ไม่ได้หวังชื่อเสียงและความสำเร็จด้านนี้ หากเธอเพียงแต่ร้องกล่อมเพื่อนๆ ด้วยพรพิเศษที่สวรรค์บรรจงมอบมา…”
เพลงที่เธอร้องถูกแชร์ออกไป ขับกล่อมผู้คนที่ไม่เคยได้ฟัง น้ำเสียง รอยยิ้ม และประกายในแววตา ผลักเธอสู้อ้อมกอดแห่งความรักของผู้คนในวงกว้างซ้ำอีกครั้ง
ณพชัยซึ่งมาเป็นแขกรับเชิญของรายการช่วงสั้นๆ เขานำรูปถ่ายของสุพรรณิการ์บางส่วนมามอบให้อาทิตย์ รูปที่เธอถ่ายเขาในขณะทำงาน และรูปนางแบบขึ้นปกซึ่งเธอถอยไปทำหน้าที่เหมือนกล้องตัวที่สองทางด้านหลัง แถมท้ายด้วยรูปนางแบบแฟชั่นที่เธอเป็นคนจัดท่าทางให้
“เธอมีหัวด้านศิลปะ” ณพชัยกล่าวผ่านรายการ “มุมกล้องของเธอเฉียบมาก อ่านทิศทางแสงแม่นยำและจับอารมณ์ของตัวแบบได้ดีเยี่ยมยิ่งกว่าช่างภาพอาชีพอย่างผมเสียอีก ที่สำคัญยิ่งกว่านั้น เธอมีความเป็นสไตลิสต์ในตัวเอง”
ณพชัยค้นพบข้อมูลเพิ่มเติมจากคอมพิวเตอร์ และโน้ตบุ๊กของสุพรรณิการ์ เขามาขอให้ชมนาดค้นดูไฟล์รูปถ่ายที่สุพรรณิการ์เก็บไว้ นอกจากรูปถ่าย รูปวาด และแบบปกจำนวนมากแล้ว สุพรรณิการ์ยังเขียนเรื่องสั้นและบทกวี
“พี่ขอเอาไปทำหนังสือ” ณพชัยพูดไล่สายตาอ่านบทกวีสั้นๆ “ขอไฟล์เรื่องสั้นไปอ่านด้วย”
ชมนาดเป็นคนเลื่อนเมาท์ไล่เรียงไปตามไฟล์งาน เรื่องสั้นที่สุพรรณิการ์เขียนและแก้ไขไว้เสร็จเรียบร้อยแล้ว จำนวนทั้งหมดกว่ายี่สิบเรื่อง
“รวมเล่มได้เลยนะนี่” ณพชัยพูดขณะจับจ้องจากทางด้านหลัง
ชมนาดหยิบแผ่นซีดี “ชมจะก๊อปให้ พี่ณพอ่านแล้ว ถูกใจเรื่องไหนก็เลือกเอา”
ณพชัยว่า “อาจไม่เพียงหนังสืออนุสรณ์ ถ้าสุเขียนดี พี่เสนอสำนักพิมพ์รวมเล่มขายได้เลย รวมเรื่องสั้นและบทกวี ของ…สุพรรณิการ์”
ด้วยแววตาที่แฝงความกังวล ชมนาดหันไปจ้องหน้าณพชัย
“พี่ณพ พี่ว่าสุดท้ายแล้ว เราจะเอาพี่สุออกจากตรงนี้ได้ไง”
ณพชัยยิ้มขณะสบตากับหญิงสาว “อย่าห่วงเลย ตอนนี้สุไม่ใช่คนที่นอนอยู่ตรงนี้ เขาไปอยู่ในหัวใจของคนทั่วประเทศ พี่ว่านะ ในที่สุดสุพรรณิการ์ก็ติดปีกบินได้เอง”
พิชญา สุมณฑา หญิงสาวด้านซ้ายมือของอาทิตย์เป็นคนอ่านบทกวีของสุพรรณิการ์ที่ณพชัยนำไปให้ เนื้อหาในบทกวีเหมือนเพลงรักที่เธอเคยร้องกล่อมเพื่อนๆ อ่อนหวาน สละสลวย และจับใจคนฟัง
อาทิตย์ สุขประพฤติสำทับส่งท้าย
“หญิงสาวผู้จากไปในวัยเพียงยี่สิบแปด เธอทิ้งความงาม ความหมาย และความไพเราะเอาไว้ข้างหลังมากมาย ท่านผู้ชมอาจจะเสียดายที่เราค้นพบเธอช้าเกินไป ผมเองกับน้องพิชที่ดำเนินรายการก็เสียดาย แต่ถึงกระนั้นก็ตามที… ไม่มีอะไรช้าเกินกว่าจะรัก ขอให้ท่านผู้ชมทั้งหลายพร้อมกันส่งใจรักมอบให้กับหญิงสาวผู้เปี่ยมด้วยพรสวรรค์คนนี้อีกครั้ง”
รูปภาพใบหน้าเอิบอิ่มเยี่ยงเจ้าหญิงนิทราประดับด้วยเรือนผมสีแดงจางๆ ดุจแพรไหมถูกเผยแพร่ออกไป เสียงเพลงที่เธอขับขาน บทกวีที่เธอแต่ง เรื่องสั้นที่เธอเขียน รูปที่เธอถ่ายไว้ รวมทั้งหนังสือมากมายที่เธอเป็นคนออกแบบปกและเขียนภาพประกอบ ถูกนำเสนอผ่านสื่อต่างๆ หนังสือหลายเล่มที่ออกแบบปกโดยสุพรรณิการ์หลังจากถูกเก็บเข้าคลังสินค้าของสายส่ง ทยอยกลับมาวางแผงอีกครั้ง
สำนักพิมพ์ผ่านพิจารณารวมเรื่องสั้นและบทกวีของเธอ ตึกที่เธอเคยทำงานเตรียมจัดนิทรรศการภาพถ่ายและปกหนังสือ กองบรรณาธิการสำนักพิมพ์ต้นสังกัดกำลังรวบรวมภาพถ่ายรูปเขียนและคำไว้อาลัยเพื่อจัดทำหนังสืออนุสรณ์
สุภาวดีบอกกล่าวกับใครต่อใครรวมทั้งสื่อมวลชนว่าหนังสืออนุสรณ์เล่มนี้จัดทำด้วยหัวใจทุกดวงในกองบรรณาธิการ ฉะนั้นจึงต้องให้ประณีตงดงามที่สุด
สมพลเก็บกองไม้และค้อนตอกตะปู แม้แกยืนยันว่าถึงที่สุดแล้ว แกจะทำโลงศพให้ลูกสาวด้วยมือของตัวเอง แต่สถานการณ์ตอนนี้ แกพักทุกอย่างเอาไว้ก่อน สามคนพ่อลูกต้องปักกวาดห้องชุด และต้อนรับแขกผู้เปี่ยมบรรดาศักดิ์และอุดมด้วยทรัพย์สินที่แวะเวียนมาเยือน
ณพชัยแวะมาช่วยดูแลแทบทุกวัน เขาจะคอยกระซิบบอกสมพลและชมนาดด้วยความรอบรู้ ว่าแขกที่มาเยี่ยมเป็นใครกันบ้าง
ณพชัยรู้จักรัฐมนตรีแทบทุกกระทรวง คุ้นหน้ากับรสนานักธุรกิจและเอ็นจีโอหญิง จำสุจิตต์เจ้าของโรงแรมและอดีตรัฐมนตรีช่วยพาณิชย์ได้ไม่ผิดตัว
เป็นไปตามที่ช่างภาพหนุ่มคาดไว้ สุพรรณิการ์ใกล้จะติดปีกบินได้เอง ต่อให้เรือนร่างของเธอมหึมากว่านี้กี่เท่า หรือน้ำหนักตัวมหาศาลแค่ไหน ปีกอันแข็งแกร่งของเธอจะงอกออกมา ขณะเดียวกันสายลมที่คอยหนุนก็จะโหมพัดมาจากทุกหนทุกแห่ง
อาทิตย์ สุขประพฤติเป็นเหมือนแขกพิเศษที่แวะมาแทบทุกวัน หากวันไหนติดธุระอื่นเขาก็จะให้ทีมงานแวะมาแต่เช้า กระเช้าดอกไม้คารวะสุพรรณิการ์ ขนมและของกินมอบให้ญาติผู้ตาย ทั้งหัวหน้าและทีมงานต่างจับตาคอยเฝ้าสังเกตสีผมของสุพรรณิการ์ ทุกครั้งที่ผ่านประตูเข้าสู่ภายใน ผมบนหัวของหญิงสาวผู้หมดลมหายใจตกเป็นเป้าหมายแรก
“ผมแวะมาเยี่ยมด้วยความผูกพัน” อาทิตย์ผู้ยกระดับตัวเองกับชั้นเชิงของนักเล่าข่าวในชั่วไม่ถึงข้ามเดือนกล่าวด้วยภาษาทางการทูต “ยิ่งทำเรื่องนี้ซ้ำๆ ผมก็รู้สึกเหมือนว่าสุพรรณิการ์เป็นน้องสาวแท้ๆ”
ครูเจนจิราส่งข่าวถึงเพื่อนร่วมรุ่นมหาวิทยาลัย ใช้เวลาไม่นานความผูกพันลึกล้ำเมื่อครั้งอดีตก็หวนกลับมาแนบแน่นกันอีกครั้ง ครูหนุ่มครูสาวทั้งหมดสิบหกคนซึ่งกลับไปสอนที่โรงเรียนบ้านเกิดต่างติดตามข่าวของสุพรรณิการ์ เศร้าหมองและทุกข์ใจกับการจากไปของเพื่อนไม่นาน ทั้งหมดก็รวมพลังกันเป็นแนวร่วม ปลูกดอกไม้ ทำเสื้อยืดเพนต์ดอกสุพรรณิการ์แจกจ่ายให้นักเรียนของตนสวมใส่
รูปภาพครูและนักเรียนจับกลุ่มกันในชุดเสื้อยืดสีขาว ช่อดอกสุพรรณิการ์เหลืองอร่ามบนหน้าอกถูกแชร์กระจายกันเป็นทอดๆ
พลังความรักจากครูและนักเรียนตัวน้อยๆ ส่งทอดไปถึงนิสิตคณะมนุษยศาสตร์ รุ่นน้องเอกภาษาไทย พวกเขารวมกันทำกิจกรรมส่งใจถึงรุ่นพี่ผู้จากไป แจกจ่ายเสื้อยืดสีขาวประดับดอกสุพรรณิการ์
ทั้งรุ่นพี่รุ่นน้องต่างส่งใจช่วยให้สุพรรณิการ์ได้เดินทางกลับคืนบ้านเกิด กำแพงแห่งอุปสรรคที่กั้นขวางทุกด้านต้องถูกทลายราบลง เธอจะได้กลับไปนอนสงบเคียงข้างแม่ ณ ที่ซึ่งเคยเป็นสวนดอกไม้ และลานวิ่งเล่นในวัยเยาว์
ขณะเพื่อนครูหนุ่มสาวและนิสิตรุ่นน้องร่วมคณะส่งพลังใจเรียกร้องสิ่งหนึ่ง รสนา บรู๊คโผล่หน้าออกรายการเล่าข่าวของอาทิตย์ สุขประพฤติ หล่อนกล่าวถึงความคืบหน้าด้วยน้ำเสียงมั่นคง ยอดเงินบริจาคซื้อคอนโดมิเนียมทะลุหลักร้อยล้านไปแล้ว และยังมีผู้ประสงค์สมทบทุนแจ้งความจำนงค์เข้ามาไม่ขาดสาย
หล่อนกล่าว “ดิฉันเคยเรียนและทำงานที่รัสเซีย รวมระยะเวลาทั้งหมดแล้วก็สิบสามปีเต็ม รู้จักบุคคลสำคัญในประเทศนั้นหลายท่าน สามารถติดต่อเจ้าหน้าที่ผู้เชี่ยวชาญในการดองศพ ซึ่งก็เป็นกรรมวิธีเดียวกับที่ใช้ดองศพผู้นำคนสำคัญของประเทศเขา”
อาทิตย์ถามแทนคนดูทางบ้าน “สมมติว่าคุณรสนาซื้อตึกได้จริง ญาติของคุณสุพรรณิการ์ยินยอม ปัญหาหลังจากนั้นก็คือค่าใช้จ่าย ไม่เพียงดูแลตึกทั้งหลัง ร่างกายของคุณสุพรรณิการ์จะต้องคงสภาพดุจเดียวกับเลนิน ประธานเหมา และโฮจิมินห์ คุณรสนาจะไปหามาเงินจากไหน”
นักธุรกิจสาวใหญ่เจ้าความคิดตอบอย่างมั่นใจ “คุณสุพรรณิการ์คือมนุษย์ตัวใหญ่ที่สุดในโลก ไม่มีใครในประเทศไหนเสมอเหมือน เธอคือสิ่งมหัศจรรย์ และที่สำคัญตอนนี้ เธอได้กุมหัวใจแห่งความรักของคนทั้งประเทศเอาไว้ เก็บค่าเข้าชมสิคะ เราไม่ต้องใช้กำลังทหารมาเฝ้า และจำกัดการเข้าชมเหมือนอดีตผู้นำประเทศสังคมนิยม เราเป็นเอกชนที่ดำเนินการทุกอย่างตามแผนงาน ให้ถ่ายรูปได้ ทำกิจกรรมอื่นๆ เสริมได้ตลอด ไม่มีวันหยุด นอกจากปิดในช่วงที่ต้องดูแลสภาพ ดิฉันคิดถึงปัญหานี้ไว้ล่วงหน้าอย่างรอบคอบแล้ว”
รสนาทิ้งท้ายหลังจากตอบคำถามอื่นๆ “คุณสุพรรณิการ์จะเป็นประชาชนหรือถ้าจะเรียกให้ถูก ก็คือสามัญชนคนแรกที่จะคงอยู่เป็นอมตะ และเธอจะเป็นที่รู้จักของคนทั่วทั้งโลก”
……………………………………
อ่านทุกตอนคลิ๊กที่รูป
