เชื่อว่าคุณผู้อ่านทุกท่านย่อมรู้จักโมสาร์ท นักดนตรีชื่อก้องโลกผู้ฝากผลงานซิมโฟนี่ไว้มากมายก่อนวายชนม์ด้วยวัยเพียง 35 ปี
โวล์ฟกัง อมาเดอุส โมสาร์ท (Wolfgang Amadeus Mozart) เกิดที่เมืองซาลซ์บูร์ก ประเทศออสเตรีย ในเดือนมกราคม ค.ศ.1756
เมื่อโมสาร์ทอายุได้ 4 ขวบ พ่อซึ่งเป็นนักดนตรีมีชื่อก็เริ่มให้เขาฝึกปรือดนตรีอย่างจริงจัง เขาเรียนรู้ไว และสามารถแยกแยะเสียงดนตรีได้อย่างแม่นยำ พออายุ 5 ขวบ เขาก็แต่งเพลงเองได้แล้ว
เมื่อพ่อของโมสาร์ทประจักษ์ในความสามารถของลูกชาย จึงพาเขากับพี่สาวออกเดินทางไปแสดงดนตรีทั่วยุโรปและประสบความสำเร็จอย่างงดงาม เขาได้รับการยกย่องว่าเป็นเด็กอัจฉริยะ และเป็นที่รู้จักตั้งแต่คนเดินถนนจนถึงราชสำนัก
ในการแสดงครั้งหนึ่งของโมสาร์ทซึ่งอยู่ในช่วงวัยรุ่น สุภาพสตรีนามว่า มาเรีย แม็กดาเลนา ได้เข้าร่วมฟังและประทับใจในความสามารถของโมสาร์ทมาก เธอจึงตั้งปณิธานว่า หากวันหนึ่งเธอมีลูก เธอก็อยากให้ลูกของเธอเป็นนักดนตรีมากความสามารถเช่นโมสาร์ท
ไม่นานนัก เธอได้ให้กำเนิดลูกชายจริงๆ และเด็กคนนั้นก็เริ่มเรียนดนตรีแต่เล็กแต่น้อยโดยมีพ่อที่ติดเหล้าคอยกวดขันให้ฝึกซ้อมอย่างเข้มข้น
ไม่นานนัก เด็กคนนี้ได้ออกทัวร์ไปทั่วยุโรปไม่ต่างกับโมสาร์ท เขาเล่นเพลงต่างๆ ได้อย่างดีเยี่ยม โดยเฉพาะเพลงที่โมสาร์ทแต่ง สำหรับเด็กชายคนนี้โมสาร์ทคือไอดอล โมสาร์ทคือเทพเจ้าที่คนทุกผู้ทุกนามในยุคนั้นยกย่องและเชิดชู
และในปีที่เขาอายุครบ 16 เขาก็ได้รับโอกาสครั้งสำคัญในชีวิต คือการไปแสดงเปียโนให้โมสาร์ทฟังถึงบ้านของโมสาร์ท
ณ ตอนนั้น โมสาร์ทอายุได้ 30 ปี และสุขภาพของเขาก็เริ่มทรุดโทรมแล้ว เขาจึงมีอารมณ์ขุ่นมัวอยู่เสมอ
เด็กหนุ่มทั้งตื่นเต้นและกระตือรือร้นที่จะทำให้โมสาร์ทพึงพอใจ เขาตั้งใจเล่นโน้ตทุกตัวในเพลงซิมโฟนีของโมสาร์ทให้ออกมาอย่างสมบูรณ์แบบ แต่โมสาร์ทกลับมีสีหน้านิ่งเฉย เป็นเวลาหลายสิบปีแล้วที่เขาถูกรายล้อมไปด้วยคนที่มาประจบประแจงและพยายามเอาใจด้วยการเล่นเพลงที่เขาแต่ง
เมื่อเด็กหนุ่มเล่นเพลงของโมสาร์ทจบ โมสาร์ทจึงขอให้เขาเล่นเพลงของตัวเองบ้าง เพราะการเล่นเพลงของคนอื่นให้ไพเราะกับการแต่งเพลงให้เสนาะหูนั้นเป็นคนละเรื่องกัน
เด็กหนุ่มจึงบรรเลงเพลงที่เขาประพันธ์ขึ้นเอง เพลงซึ่งมีท่วงทำนองอันหนักแน่นและดุดัน เมื่อโมสาร์ทได้ฟังก็มีชีวิตชีวาราวกับลืมความเจ็บป่วยของตัวเองไปชั่วขณะ เพลงของเด็กหนุ่มทำให้หน้าตาที่บึ้งตึงของโมสาร์ทมีรอยยิ้มได้อีกครั้ง
เมื่อการแสดงจบลงและเด็กหนุ่มกลับไปแล้ว โมสาร์ทบอกกับเพื่อนที่นั่งอยู่ด้วยกันว่า
“จับตาดูเด็กคนนี้ให้ดี วันหนึ่งเขาจะทำอะไรให้คนทั้งโลกกล่าวขวัญอย่างแน่นอน”
เด็กหนุ่มที่มาแสดงดนตรีในวันนั้น มีนามว่า ลุดวิก ฟาน เบโธเฟน ผู้ซึ่งต่อมาได้ประพันธ์ซิมโฟนีหมายเลข 5 อันลือลั่นนั่นเอง
เรื่อง: อานนทวงศ์ มฤคพิทักษ์
